Kiedy masz marzenie,
- mocno wierz w jego spełnienie.
Kiedy masz zmartwienie,
- pomyśl, że to małe zranienie.
Kiedy masz przyjaźń,
- pilnuj, aby nikt Ci jej nie zabrał.
Kiedy masz miłość,
- to masz szczęście..
Kiedy nie masz nic,
- to pomyśl... że masz jeszcze siebie.

Widziałam ją. Wsiadała akurat do autobusu, w którym siedziałam. Poranny wiatr smagał jej potargane włosy. Odbijając bilet przetarła jedną ręką zaczerwienione i podpuchnięte oczy. Była ubrana dziwnie jak na siebie... przypominała mi mnie sprzed dwóch miesięcy. Szpilki sięgające nieba dzisiaj zastępowały poprzecierane trampki, a jej idealne uda zasłaniały luźne spodnie. Wzrokiem zaczęła szukać wolnego miejsca i usiadła naprzeciwko. Chyba mnie nie zauważyła, bo od razu wsadziła słuchawki w uszy i skupiła wzrok w niewidzialnym punkcie za szybą. Wtuliła się brodą w arafatkę, którą miała na szyi i zarzuciła kaptur na głowę zamykając oczy. Co jej mogło się stać? AAA... przecież byliście parą zaraz po tym, jak mnie w brutalny sposób rzuciłeś. Właśnie... " byliście". - powtarzałam w myślach, jeszcze niedawno poderżnęłabym jej gardło tępym pilniczkiem, a dziś zrobiło mi się jej żal. Wiedziałam co czuje. Ja zdążyłam się już po Tobie pozbierać, ona jeszcze nie...

♥ ...wyraża więcej niż tysiąc słów...

Największym skarbem człowieka
jest jego pamięć...
przechowujemy w niej urocze
chwile życia...
najdroższe serca...
tajemne sekrety...
najcenniejsze słowa...
gesty... cudowne pocałunki...
czyjeś oczy... czyjeś łzy...
Tylko sobie znanym kluczem
cichutko otwieramy drzwi... spacerujemy...
delikatnie dotykając
nagromadzonych tam skarbów...

Zmień coś w swoim życiu. Mów prawdę. Spotykaj sie z kimś kto kompletnie do Ciebie nie pasuje. Naucz się mówić NIE. Wydaj wszystkie oszczędności. Spróbuj poznać kogoś przypadkowego. Nie planuj niczego. Odważ się powiedzieć, że kochasz. Śpiewaj głośno. Śmiej się z głupich żartów. Płacz. Przepraszaj. Powiedz komuś jak wiele dla ciebie znaczy. Nie tłum w sobie emocji. Śmiej się tak długo, aż rozboli cie brzuch. ŻYJ. Niczego nie żałuj.

ŻYCIE

Życie jest jak droga kręte, długie i nieznane,
doświadcza nas lekko a czasem okrutnie.
Życie jest jak miłość: słodkie, kwaśne lub gorzkie,
wspaniałych uniesień i bolesnych upadków.

Życie z bliską, kochającą, oddaną osobą
jest najwspanialsze na świecie
Życie pełne miłości, szacunku, zrozumienia
warte jest największych poświęceń.

Życie wystawia nas czasem na próby,
próby niezrozumiałe i ciężkie do przejścia,
próby w imię miłości, wierności i uczciwości,
próby... wobec ukochanej osoby.

Miłość kiedyś przyjdzie też do Ciebie
Zapuka niespodziewanie
Najpierw zobaczysz przez dziurkę
Czy rzeczywiście warto
Czy Ci się podoba
Potem zdecyduj o tym czy ją wpuścić
Nie zastanawiaj się zbyt długo
Bo może ona pójść do innych drzwi
Jeśli będziesz jej chciał,
Serdecznie zaproś ją do środka
I dbaj o nią przez cały czas
Szanuj, kochaj, całuj, przytulaj,
Nie zazdrość, nie wchodź w żadne spory
Czasami pójdź na kompromis
Pamiętaj, że zaniedbywana miłość
Z czasem umiera
Gdy otworzysz drzwi jednej miłości
Nie otwieraj już następnym
Chyba, że ta poprzednia już wyjdzie
Wówczas możesz wpuścić kolejną
Szukaj takiej miłości, która zostanie na zawsze
Która towarzyszyć Ci będzie przez całe życie
I nigdy Cię nie opuści

Dziel się tym co masz z tymi, którzy nic nie mają.

Znajdź czas na pracę - jest to cena sukcesu. Znajdź czas na zadumę - jest to źródłem siły. Znajdź czas na zabawę - jest to tajemnica wiecznej młodości. Znajdź czas na czytanie - jest to studnia wiedzy. Znajdź czas, aby być wesołym - jest to droga szczęścia. Znajdź czas, aby marzyć - jest to dotknięciem gwiazd. Znajdź czas, aby kochać i być kochanym - jest to przywilejem bogów. Znajdź czas, aby się rozejrzeć - bowiem dzień jest zbyt krótki, aby być zapatrzonym jedynie w siebie. Znajdź czas, aby się śmiać - jest to muzyka duszy.

Czasem człowiek czuje się samotny, choć ma wokół siebie pełno bliskich osób. Czemu tak się dzieje, że choć kochamy i jesteśmy kochani, a czujemy się samotni?
Brakuje nam tylko tych paru słów, które pragniemy usłyszeć, chwili uwagi i uczucia, za którym tak bardzo tęsknimy.

Każdego dnia dostajecie kolejną szansę, żeby zdecydować, kim chcecie być. Szansę, aby postawić sobie wyzwanie, aby być lepszą wersją samego siebie... Dzielniejszą wersją. Osobą, która nie boi się chwytać radości i robić z niej użytek.

- serial Uwaga, faceci! (ang. Men in Trees)

Czemu to tak boli kiedy kogoś stracimy?
Czemu to tak jest, że czujemy w sobie pustkę?
Czemu? Czemu? Powiedz.
Czemu tak jest, że mnie opuszczasz?
Czemu, gdy człowiek się zakocha, to do końca życia to boli, gdy go opuścisz?
Czemu nie ma takiego czegoś, że jak się zakochasz, to jest się razem do końca swoich dni?

Walka

Uczucia to twój wróg a zarazem przyjaciel.
Nienawidzisz ich, ale je kochasz.
Możesz skończyć tę znajomość w każdej chwili.
Wystarczy jedno pociągnięcie żyletką.
Ostrze to ci jest potrzebne do skończenia tego bagna.
Możesz wejść do dziury i poddać się bez walki z największym wrogiem - śmiercią.
Zostań z nami, podnieś się, nie skacz.
Jeżeli chcesz być odważny zostań i wygraj z nim. Właśnie ze złem świata.

Przestań narzekać.
Nie przejmuj się sprawami, które całkowicie od Ciebie nie zależą – np. aktualnym stanem pogody, korkami na drodze – one są i będą, niezależnie od tego czy my wyjedziemy na drogę, czy nie, możemy co najwyżej wybrać inną, mniej uczęszczaną trasę. Tych rzeczy nie zmienimy, niezależnie od tego czy na to narzekamy i się tym denerwujemy.

Zacznij dostrzegać pozytywne aspekty życia.
Naucz się cieszyć nawet z najmniejszych rzeczy, naucz się najpierw je dostrzegać. Bo codziennie zapewne każdego z nas spotyka wiele pozytywnych sytuacji. Niektórzy przejdą koło tych zdarzeń i od razu o nich zapomną, pogrążeni w swoich chmurnych rozmyślaniach.
Żeby lepiej dostrzec ile pozytywnych sytuacji Cię spotyka w ciągu jednego dnia wyznacz sobie zadanie codziennego spisywania czterdziestu takich sytuacji. Czterdzieści sytuacji to dużo, ale dzięki temu będziesz zwracać większą uwagę na każdy, nawet najmniejszy pozytywny aspekt który Cię spotkał.

Podsycaj pozytywny nastrój.
Jeśli już nie przejmujesz się błahymi sprawami, cieszysz się drobnymi rzeczami, staraj się utrzymywać ten nastrój jak najdłużej. Oglądaj dobre komedie, kabarety, wyjdź gdzieś ze znajomymi, dużo się śmiej. Staraj się codziennie, chociaż przez 15 minut, robić to, co naprawdę lubisz, co Cię wprawia w dobry nastrój. Wymyślaj i szukaj coraz to nowych rzeczy, które sprawiają Ci radość.

Dlaczego tak jest a nie jest inaczej? Dlaczego cierpimy tylko dlatego, że za bardzo przywiązujemy się do ludzi? Dlaczego osoby, które były Ci bliskie i myślałeś, że tak samo Cie traktują, nagle się od Ciebie odwracają? Tylko dlatego, że masz problemy. I przychodzi taki czas, że siadasz i nie wiesz co dalej, wszystko Cię przeraża... i jesteś sam.
Zamykasz się w sobie i nie umiesz rozmawiać o swoim życiu.
To właśnie zasługa Twoich "bliskich osób"... A najgorsze jest to, że wiedząc o tym, nadal masz nadzieję, że jest całkiem inaczej i czekasz na jakiś sygnał. A tu nic, tylko cisza.

Prawdziwą walkę stacza się z samotnością.

Najcięższą walkę każdy prędzej czy później stoczy sam ze sobą.

Opowiem wam historię, piękną, subtelną historię, a może raczej moją histerię, z którą ciężko mi się uporać. Wszystko, co napiszę, jest nauczką, przestrogą, radą, a jednak to co było nie uważam za błąd. Żałuję? Nie, wspominam z ciepłymi, słonymi łzami w oczach, lecz z uśmiechem na ustach, bo to co się zdarzyło jest warte tego, by to wspominać. Chciałbym, by to wróciło… nie teraz, może za parę lat… Jestem silny, lecz nie wiem na jak długo. A może powrócą mi siły?

Pierwsza Miłość jest piękna, błoga, kojąca, dająca wiele wzlotów jak i upadków. Nie jest to jedyna opowieść o uczuciu, lecz ta jest moja, moja jedyna, prawdziwa, nie znająca cienia kłamstwa lub ukrytego sensu. Gorące uczucie nie ma tajemnic. Jest proste, lecz nie do opisania.

Jest kobieta, kuta przez samą boginię, kobieta, do której pałam uczuciem od maleńkości, nie ujawniając tego, byłem jej przyjacielem, przez wiele lat. Kochałem ją w skrytości, lecz nadeszła ta chwila… Sylwester. Oboje młodzi uczący się przetrwania w XX w. poznający życie w delikatnym upojeniu alkoholowym. Spojrzałem jej prosto w ciemno brązowe oczy. Włosy namokłe od śniegu delikatnie przylegały jej do policzków. Wiersz płynął srebrnym słowem prosto z duszy, ona przestała widzieć we mnie przyjaciela. Pragnęła być przy mnie… już na zawsze. Radość nie do opisania, pęknięte serce, lecz nie z żalu, lecz z miłości wylewającej się przez rozstępy powstające przez uderzanie serca o klatkę piersiową.
Młodzian osiągnął cel. Kochał jak kocha do dziś. Przez tysiąc zachodzących księżyców, patrząc tysiąc razy w gwiazdy prosił jedynego, by to trwało już wiecznie. O życie ty nieubłagane!

Dało mi 4 lata szczęścia. Mi, który podważał osąd o nieistniejącej pięknej miłości, temu który śmiał się w twarz każdemu kto popierał światopogląd młodych "nie ma prawdziwej miłości" - o Niewierni! Kultyści przemocy! Nienawiści! smak mojej porażki jest gorzki niczym gęsta smoła, zalewająca przenikliwą czernią mój umysł…
Upadłem… Kiedyś ledwo znajoma mi osoba powiedziała mi "gdy nie możesz czegoś przejść, pochyl głowę, gdy dalej nie dajesz rady, uklęknij, gdy to nie pomoże, połóż się i czołgaj ale osiągnij cel".
Próbowałem… Znajdując się już w ostatniej pozycji, stosuję się nadal do wielkiej mądrości tych słów, by znów powstać, lecz porzuciłem wcześniejszy cel. Nie chcę więzić mojej słodkiej ukochanej. Nie jest to łatwe, gdy kochasz, a miłość z jednej idealnej całości rozpływa się i "druga część ciebie" oddala się dla rozrywki i ignorancji, gdy zaczynasz być obojętny osobie, dla której jesteś w stanie przełamać każdą barierę.
Czy jest to prawdziwa miłość do niewłaściwej osoby, czy po prostu uczucie rozkwitło zbyt wcześnie?
Czy kiedyś nasze drogi się zejdą?
Czy po latach znów się spotkamy, spoglądając na siebie przez leniwie opadające płatki śniegu?
Borykam się z tym pytaniem, wspominając piękno tamtych czasów.

Uczucie między dwojgiem jest cudowne, lecz gdy zaowocuje zbyt wcześnie, może być uciążliwe w przyszłości dla którejś ze stron. Teraz ja, uschnięty badyl na dnie głębin, czekam, rozglądając się dookoła w bezkresną toń oceanu. Czy wypatrzę kogoś kto mnie podniesie i pozwoli mi znów rozkwitnąć? Tymczasem… bez żalu, bez cenzury, pozorną śmiałością i podniesionymi dłońmi w górę, idę przez miasto z tytoniem w płucach i mętlikiem w głowie, po chwili, wzrok na płytach chodnika.. bez Niej, lecz z Miłością. Przetrwam…

,, Michał 1991,, -ty wiesz najsłodsza..