Witajcie nam, szlachetni życiem Państwo Młodzi!
Los Wam nagradza czyny szczęściem w tej godzinie.
O! Niech Was jeszcze Złotym Weselem nagrodzi,
Bo jesteście skarbem miłości i duszy w rodzinie.

Któż więcej, niż ja z Wami, chwil życia zespolił,
Kto lepiej poznał serce przychylnej rodziny?...Radości
Więc Życzę: by Bóg w zdrowiu dożyć Wam pozwolił,
Wśród wnuków – złotych ślubów małżeńskiej miłości,

I oby życie Wasze, wzór uczuć i cnoty,
Opromieniał wesela i szczęścia blask złoty.

Któż większej godzien czci od społeczności,
Niż Ci rodzice, co w bojaźni Bożej
Hodują dziatki, strzegą moralności,
Która im drogę do szczęścia otworzy?

Ta więc, co stoi dziś przy Twoim boku,
Zacny małżonku, by iść w życiu społem,
Będzie, jak anioł, co zstąpił z obłoku,
Bo sercem, duszą jest ziemi aniołem.

Kto wyhodował taki kwiat dla Ciebie,
Godzien czci naszej!... Więc rodziców zdrowie
Młodej małżonki! - niechaj im Bóg w niebie
Zaznaczy łaską, czego my życzymy w słowie!

Vivat! niech żyją zacni Małżonkowie!
Pijmy ochoczo szlachetne ich zdrowie!

Najpiękniejsza to dziś może
W paśmie życia Wasza nić,
Daj Wam zatem jeszcze, Boże ,
Tą rozkoszą długo żyć,

Co biegnące słodząc lata,
Jakby nowy stwarza świat
I znów w wieniec życia wplata
Odrodzenia świeży kwiat!

Miłość i przyjaźń to najwyższe cnoty,
Znamiona bóstwa – to spójnia stworzenia,
To ziarno z dłoni Najwyższej Istoty,
Które nam szczęście i pokój rozplenia;

Jakże tam w duszy Waszej dziś wesoło,
Gdy te uczucia tak Bóg w niej zespolił!...
Patrzcie – tu, miłość i przyjaciół koło,
Z którymi szczęście dzielić Bóg zezwolił!

Taka pociecha dla rodziców błoga
I miłość, jaką macie dziś u świata,
Niech całe życie w Wasze dni się wplata,
I jak Bóg czysta, powraca do Boga.

Kto dziecka swego dłonią swą własną
Pierwsze na ziemi prowadzi kroki,
Uczy, jak przyszłość zdobywać jasną,
Nim los mu każe iść w świat szeroki, -

Temu pomniki czci stawiać trzeba,
Przed takim czoło schylić się godzi.
Wam więc, Rodzice, niechaj Pan Nieba
Wasze rodzinne trudy nagrodzi,

By zaślubieni dziś Państwo Młodzi
Żyli szczęśliwie, błogo, bez troski,
Znacząc swe dzieje złotymi głoski,
I zdrowie, Wasze, jako w tej chwili,
Na swoim Srebrnym Weselu pili!

Ze szczerym słowem i w prostym słowie
Zacnych rodziców wypijmy zdrowie!
Niech im wiek życia w radości leci,
Niech patrzą teraz na szczęście dzieci,
Niech wzór ich cnoty, matki nauki
Przejdą na wnuki i na prawnuki!
Zdrowie Rodziców Młodej Pary!

Na tej przeznaczeń ludzkich kolei
Nadszedł z rodziną rozstać się kres...
Pośród uśmiechu, szczęścia, nadziei,
Trudno powstrzymać i żalu łez.

Wszak przy rodziców kochanych łonie
Płynął spokojnie Twej wiosny czas,
A dziś – ku nowej masz płynąć stronie
I nowe losy rozdzielą Was.

Więc gdy od gniazda los Cię oddala,
Niechaj sternika troskliwa dłoń
Strzeże Twej łodzi, by jej wód fala
Nie pogrążyła w bezdenną toń.

Niech Wam dzień każdy, zawsze radosny,
Płynie spokojnie bez smutku plam,
I rok za rokiem, jakby dzień wiosny,
Niesie i zdrowie, i szczęście Wam!

A chociaż w nowe odziany farby,
Będzie uroczym dni Twoich kwiat,
Zachowaj wspomnień najdroższe skarby,
Wspomnień rodzinnych z minionych lat...

Dziś zaś, w serdecznym uczuć mych słowie,
Kończę toastem życzliwy głos:
Wiwat! wypijmy za Młodych zdrowie
I za ich życia pomyślny los!

Gdy życiu dziecka zaświecą dni jasne
Przez miłość Ojca – to natury dzieje,
Lecz gdy przybrany kocha je, jak własne,
I swym uczuciem, jak ojciec rozgrzeje,

Ten czci głębokiej godzien i wdzięczności,
Temu w serdecznym wznieśmy toast słowie:
(imię)! ze źródła rodzinnej miłości
Ten toast dzisiaj wznosimy za Twoje zdrowie!

Niech dzwonią kielichy,
niech dźwięczą puchary
wszyscy goście dzisiaj pijcie
zdrowie Młodej Pary.

Dzisiaj, więc zdrowie szczęśliwej pary
Z serdecznym słowem wspólnie chcąc spleść,
Panie, Panowie proszę, chciejcie puchary
Za zdrowie młodych do góry wznieść!

Lecz szczerze, do dna wypić się godzi
Za powodzenie ich przyszłych lat:
Vivat! niech żyją nam Państwo Młodzi,
Niech im rozkoszą będzie ten świat!

Panie, Panowie! ja o głos proszę:
Całym sercem toast wznoszę,
Jak obyczaj każe stary,
Połączonej dzisiaj pary.
Jak ten wina potok złoty,
Niech om złote płynie szczęście;
Niech splecione z serc i cnoty,
Rajem będzie to zamęście!
Wiwat! dziś weselne gody,
Wiwat Pani i Pan młody!

Gdy dzień weselny tak słodko płynie,
Kiedy serdeczność wzrasta przy winie,
Więc głośne Wiwat! wspólnej miłości,
Szczerej przyjaźni, w myślach jedności.

Niech jedność będzie naszym celem,
Gdy być przychylnym – to przyjacielem!
A więc niech żyje rodzina zgodna!
Panie, Panowie wołajmy - Wiwat! co dnia!

Dziwne przeznaczeń ludzkich koleje!
Wydaje się, że człowiek na świat z nimi przychodzi,
Bo choć mu różne wschodzą nadzieje,
Myśl o przyszłości projekty rodzi,

Los mu przeznaczeń księgę otworzy
I naraz ludzkie projekty zmienia.
Dziś mamy dowód tej woli Bożej,
Która określa dzień przeznaczenia.

Wszak czas upływał – a z nim przeszkody.
Co wieczny rozdział stanowić miały,
Mimo to, mamy weselne gody
Serc, co na zawsze w jedność się zlały.

Gdy dusze prawe święte zawierają związki,
Gdy sobie szczerze wierność przysięgają wieczną,
Wskazywać im, jak sądzę, nowe obowiązki –
Byłoby pewnie rzeczą zupełnie zbyteczną.

Znany nam jest Pan Młody, znaną Panna Młoda
Z przymiotów, które w każdym objawiają względzie,
Miejmy przeto nadzieje, że miłość i zgoda
W małżeńskim ich pożyciu przewodniczyć będzie.

Więc gdy każdy serdecznie uczcić się ich stara
I w tym dniu uroczystym szczęściem się ich bawi,
I ja wołam: Niech sto lat żyje Młoda Para,
I niech Jej w drodze życia Pan Bóg błogosławi!

Wśród ciągłej życia pogody,
Niech rozkosz Was oplata!
Wśród miłości, wiary, zgody
Pędźcie z sobą przyszłe lata!
Nie zaznajcie smutku godzin.

Żyjcie w łasce Opatrzności
Na pociechę Waszych rodzin
I dla dobra potomności!
A dziś święćmy zwyczaj stary:
Vivat! Zdrowie Młodej Pary!

Niech Wam Los domu strzeże
I od fałszu świata chroni,
Niech dotyka Waszej dłoni
Tylko ten, co myśli szczerze!

Jedną myślą żyjcie wzajem
I uczuciem jednym żyjcie,
A ten świat, nie ziemią nazywajcie,
Ale cudnym szczęścia rajem!

Żyjcie miłością – niech łaska Boska
Pomyślna dolą na dom Wasz spływa!
Nie znajcie nigdy, co smutek, troska,
Niech Wasza przyszłość będzie szczęśliwa!
Niech to życzenie w serdecznym słowie
Będzie pamiątką chwili wesela!
Niechaj się sercom wszystkim udziela
Toast, co wznoszę za Młodych zdrowie!

Przyszłość niech Wam da szczęście, radość i rozkosze,
Niech da zdrowie, co każdą chwilę słodzi!
Na spełnienie zaś życzeń ten toast podnoszę
I wołam: Niech nam żyją w szczęściu Państwo Młodzi!

Uroczystą czcząc tę chwilę –
- Jak to każe zwyczaj stary,
Zanim kielich swój wychylę
Za zdrowie tej Młodej Pary.

Najpierw uczucie, które żywię,
W paru słowach Wam wypowiem:
Pędźcie życia dni szczęśliwe,
Niech Los Was darzy zdrowiem,

Miejcie zawsze pociech wiele,
Pośród trudnej życia sztuki, -
Niech, najmilsi przyjaciele,
Otoczą Was z czasem wnuki,

Od smutków niech Was strzeże,
Miłość czysta, święta zgoda.
A teraz wołamy szczerze:
„Niech nam żyje Para Młoda!”

Matko! w Twym sercu miłości zdrój
Bóg dziś zamienił w rozkoszy świat,
Bo dziecię Twoje, cały skarb Twój,
Rozwinął serce w miłości kwiat.

Tyś macierzyński spłaciła dług,
Lecz nową rozkosz niech przyszłość da:
Pobłogosławić Twych dzieci próg,
Gdy matką córka stanie się Twa,

A jako byłaś przykładem cór,
Tak znów dziś matek stanowisz wzór,
Więc Ci, o Matko, hołd dziś i cześć
Wspólnym toastem pragniemy wznieść!