Płynie jesień

Wrześniowym polem płynie jesień.
Rude ma włosy i rudą suknię.
W warkoczach wpięte pierzaste astry,
a w rękach - kłosy i słodką gruszkę.
Idzie i pachnie powidłami,
z twarzą rumianą jak reneta.
Wśród mgieł porannych i szumu liści
już na październik w sadzie czeka.
A w listopadzie z niebem płacze,
stojąc samotnie w jakimś oknie.
Westchnieniem żegna zeschnięte liście,
jej rudy warkocz we łzach moknie.

- Jadwiga Hockuba

Wrześniową porą

dymy z kartofliska wiszące nad polem
gdzieniegdzie na jeża przycięte ściernisko
zmarszczki wyorane na zagonu czole
wszystko nam oznajmia że jesień już blisko

w fioletowy ornat przyodział się wrzesień
i napełnił serce nostalgią i smutkiem
czas żałoby nastał po gasnącym lecie
w nocy chłodem wieje dni już takie krótkie

sieć babiego lata przez wiatr potargana
srebrzy się na trawy pożółkłych perukach
las spalony słońcem cały w złotych plamach
niebo łzy ma w chmurach - jesień do drzwi puka

Autor: bjedrysz

Dotykać jesieni

Dotykam jesień, kolorowych liści,
co wolno szybują w przestrzeni kosmicznej.
Wysmukła topola konary swe czyści,
żeby z nową wiosną znów wyglądać ślicznie.

Ptaki wielkim stadem usiadły na drzewie,
słychać głośne gwary, pewnie sobie wróżą.
Żegnając znajomych pragną jeszcze śpiewać,
gdyż nie będą mogły w dalekiej podróży.

Kocham taką jesień w pełnym barw kolorze,
rozświetloną słońcem, gdy się z mgieł wynurza.
Kiedy płacze deszczem, świecą jasne zorze,
a słońce się chowa za pobliskie wzgórza.

W taką piękną jesień, rodzą się wspomnienia,
napływają czasem nawet łzy do oczu.
Dziś mówimy latu, żegnaj do widzenia,
słychać jak w oddali pani jesień kroczy.

Autor: wrobel

JESIENIĄ

Opadają płatki róż
to już jesień.
Poranny chłód
mgłę niesie
nad polami.
Wiatr zabiera
liście z drzew
i żegna się z ptakami.
Między nami
się przemyka
płomień serc
i dusz muzyka.
Płatki róż
z wiatrem wirują
w takt muzyki pożegnalnej.
Ty ustami namalujesz
róże na moich ustach
barwą niezniszczalną.

- Zofia Kobylecka

Jesień

puszystość fryzur przerzedzona
korony tworzą cień dziurawy
ramiona nagie dębów klonów
nisko się wstydem pochylają

zieloność brzózek w dal ucieka
jedynie kora fason trzyma
listowie w żółcień przyodziane
jeszcze chce słońcu się podobać

ostatnie trele wróbli pliszek
najczęściej słychać w kartofliskach
jedynie wrony i gołębie
swą pewność w rżysku zaoranym

aktorską jakby grą - szukaniem
drobinek szczęścia na dobranoc
tego co mają pod dostatkiem
bo jesień przecież najbogatsza

Autor: mariat

Jesiennie

Jesienny wiatr pomiędzy pierwsze płatki śniegu
uniósł dwa liście, co opadły z drzewa.
Oba pożółkłe z winy czasu biegu
i zasłuchane w ptaków słodkich śpiewach.

Porywem wiatru i zrządzeniem losu
wpadły na siebie daleko niesione
pośród tysiąca innych, wśród chaosu
przecież wiatr niósł je razem w jedną stronę.

Nagle Kupidyn mały schwycił oba
z zamiarem tęsknym uciszeniem oka.
Posłużyć miały mu jako ozdoba,
bo kolor obu tak bliski był złota.

Przez chwilę długą w wygodzie wazonu,
w cieple przyjemnym stały liście razem,
a młody bożek nie mówiąc nikomu
cieszył swe serce tym pięknym obrazem.

Potem zapomniał i tak już zostało.
Inni rzucali ukradkiem spojrzenia,
a złote liście trwały razem śmiało,
snując zielonej wiosny urojenia.

Autor: Fiszka

Już jesień

Snuje się jesienna cisza
w pajęczynie melancholii
już w koronach drzew nie słychać
ptasich śpiewów i swawoli

Jesień staje się wszechwładną
tam gdzie stąpnie ślad zostawi
lato już za sobą dawno
zamknęła kluczem żurawim

Będzie teraz świat malować
więc ujmuje pędzel śmiało
by się godnie prezentować
jak na jej porę przystało

Zna cenę swojego dzieła
choć ją smętek prześladuje
ten incydent pominęła
pięknem do serc się wkupuje.

Autor: zofia

Nasza jesień

Jesień pozostanie naszą porą roku.
Zamglone słońce
chłodne poranne rosy
nici babiego lata
złota melancholia krajobrazu
zasuszone liście i kwiaty
Owoce dzikiej róży
czerwone jak usta
uśmiechniętej jesieni.
Pachnący las
z prześwitami
słonecznych promieni.
Jesienny wiatr
niesie chłód
nam przyniósł miłość
płomień serc i ogniska.
Jesienią
jesteś tak blisko.
I choć każda jesień jest inna
ty się nie zmieniasz.
Jesień pozostanie naszą porą roku
i co roku
będzie do nas wracać
na jawie
i w cudownych
wspomnieniach.

- Zofia Kobylecka

JESIENNE LIŚCIE

Jesienne liście wolno opadają
Na puste ozłocone parkowe alejki
Wiatr cicho szepce ciepłe słowa
Tylko kasztany nieruchomo trwają
We wiotkich dłoniach gałęzi
Ziemia poraniona kolcami postępu
Płacze nitkami chylących się wierzb
Pamięci pył miota się niespokojnie
Powracają obrazy - kontury dni,
których nie zapomnisz już nigdy...

- Zbigniew Barteczka

O jesieni, jesieni

Niech się wszystko odnowi, odmieni....
O jesieni, jesieni, jesieni .....
Niech się nocą do głębi przeźrocza
nowe gwiazdy urodzą czy stoczą,
niech się spełni, co się nie odstanie,
choćby krzywda, choćby ból bez miary,
niesłychane dla serca ofiary,
gniew czy miłość, życie czy skonanie,
niech się tylko coś prędko odmieni.
O jesieni!... jesieni! ... jesieni!

Ja chcę burzy, żeby we mnie z siłą
znowu serce gorzało i biło,
żeby życie uniosło mnie całą
i jak trzcinę w objęciu łamało!
Nie trzymajcie, nie wchodźcie mi w drogę
już się tyle rozprysło wędzideł ...
Ja chcę szczęścia i bólu, i skrzydeł
i tak dłużej nie mogę, nie mogę!
Niech się wszystko odnowi, odmieni! ...
O jesieni! ... jesieni! ... jesieni.

- Iłłakowiczówna Kazimiera

Jesień

Kasztany z drzew strącają mali chłopcy,
Pożółkłe liście niesie drogą wiatr.
Jesiennym chłodem idziesz przesiąknięty,
I przez to bardziej zszarzał cały świat.
Ostatnie kwiaty więdną na balkonach,
Zasypia wcześniej w bramie nocny stróż.
I stare domy stoją przemoknięte,
na pustych oknach osiadł ciężki kurz.

Ty chcesz jesieni pełnej słońca,
Z wiatrem, który liście strąca,
Choć za chwilę Cię przykryje śniegu zimna biel.
I życie ciężko jest odmienić,
Wśród szarych dni i serc kamieni,
Zapytaj się człowieka obok,
Może on coś wie.

Kasztany z drzew spadają nam pod nogi,
Pożółkłe liście niesie drogą wiatr.
Przechodnie idą, tuląc się do płotów,
Zziębnięte twarze kryjąc w fałdach palt.
Jadące auta przecierają oczy
I woda spływa z ich gumowych rzęs.
I coraz ciemniej robi się na dworze,
I wszystko to ma swój jesienny sens.
I wszystko to ma swój jesienny sens.

- Krzysztof Daukszewicz

Barwy jesieni...

Barwnym tiulem otulona
idzie jesień w pełnej krasie,
złotych jabłek i czerwonych,
ma w koszyku w swym zapasie.

W czarne włosy ma wplecione
cudne kiście jarzębiny,
i otula snem głębokim,
drzewa, kwiaty, pola, niwy.
Brzóz ramiona zwisające
wiatr porywa i unosi
i kłaniając się jej nisko,
do tańca ją pięknie prosi.
Rozśpiewana, rozmarzona,
roztańczona pani jesień,
astrów, malw i chryzantem
bukiety nam niesie.

W sadach jabłka na jabłoniach
maluje czerwienią,
klony zlotem obsypuje,
a sosny zielenią.

- Maria Janik

Odejście liści

Liście odchodzą w złotych sukienkach
podarowanych przez jesień
na ostatnią ich drogę.
Jeszcze przez chwilę
ucieszą nas swą urodą
będą tematem
dla malarzy i poetów
dzieci ułożą kolorowe bukiety.
A jesień
kojący szum drzew
zamieni w smutny szelest.
To marsz pożegnalny liści.
Jeszcze słońce je opromieni
i wiatr popieści.
A potem
już tylko
łzy deszczu
rozmyją barwy sukien
i cisza nastanie.
A wiatr
w opustoszałych drzewach
zaszumi "Wieczne odpoczywanie".

- Zofia Kobylecka

Na alejce
Spełnienia
Jesienny wiatr
Zamiata -
Pożółkłe liście
Słońce zachodzi
Na ławce
Spotkań...
Siedzimy
Ufni -
W miłości
Płaszczu...
Nie czujemy
Chłodu -
Północ
Wybija...
Ty drżysz
Z zimna?

- Zbigniew Barteczka

Jesienne organy

po gęsim kluczu
trzy krzyżyki
zaczynamy pierwszą frazą
preludium dnia jesiennego
o świcie
na dolnym „c”
słońce
jak rozgrzana
krwista pełna nuta
zaróżowiło horyzontu linię
skrytą pod szronu mantylą
pauza
to już październik
za oknem
kolorowe improwizuje frazy
coraz niżej
i niżej...

wiatr rozpina
fortissimo
między zdziwieniem
zachwytem a przerażeniem
z pięciolinii dnia
spadają zgrane nuty
drżącym liściem

koncert
kolorów i błysków
jesiennego horrendum

- Zofia Szydzik

Czerwone wino

Bardzo wcześnie jest jesień. Coraz wcześniej słońce
Za jezioro z ołowiu w drżące spada trzciny.
Dzień jest po to, by sennie płynęły godziny,
A wieczór, by oglądać gwiazdy spadające.

Renoir chyba w sadzie pomalował śliwy,
Tak ich skórka zielona, a brzegiem liliowa,
I wszystko tu coś znaczy, tylko brak na słowa.
Ach! Jak tu odpowiedzieć, czy jestem szczęśliwy?

Jak nurek schodzi w mroki tajemniczych głębin,
Gdzie się przepych koralu bogato rozpina,
Tak ja wypijam wzrokiem czerwoność jarzębin,
Lub próbuję wargami czerwonego wina.

- Jan Lechoń

Jesień piękną gamą barw się mieni,
zieleni, złota i czerwieni.
Blask słońca dodaje koloru i wspaniałego uroku.
Takie cudne obrazy natura maluje każdego roku.
Poszłabym z Tobą na spacer w tak cudny dzień dany od natury
Zanim nastanie zima - mróz, śnieg i wichury.
Jesień jest taka piękna i zachwyca kolorami
Wszystko złoci się przed nami.
Może w przyszłym roku takiego spaceru doczekamy
I zanim spadną liście się spotkamy.

KOCHAM CIĘ JANUSZKU! Elżbieta

Jesienny zachόd słońca

Senne jesienne oczarowanie
pełne owocόw brzuchate kosze
liście szeleszczą w złotym dywanie
jabłek dojrzałych wiszące klosze

słońce na niebie maluje cuda
zmysły czerwienią rozkosznie zwodzi
czary jesienne magia i złuda
radość dzieciństwa na myśl przywodzi

niebo i nastrój tak nieuchwytne
nikną rozmyte nocy przypływem
rankiem znόw będą jasno-błękitne
jakby zmęczone świetlistym dziwem.

Zimowy wieczór

W srebrnej poświacie aksamit nieba
miękko przecina ślad mlecznej drogi
gwiazdy migoczą bladym uśmiechem
sen zstąpił na ziemię oddechem nocy

Mrok zabrał światu resztki nadziei
drzewa w ogrodzie milczą kamieniem
przeszyte chłodem tęsknią za latem
niepogodzone z przeznaczeniem

Leniwie wlecząc smugi ciemności
cisza otula wszystko dokoła
skostniała ziemia szepce pacierze
białym dotykiem skrzydeł Anioła

Autor: renia

Zagraj

Zagraj ostatnim trawy echem,
rosą, co zalśni diamentami,
słońcem, które poranek krzesze,
wszak jesień zerka już za nami.

I jak klawisze fortepianu,
lekko ukołysz dźwięki lata,
świerszcz zaśnie w ciszy, którą da mu,
wierzba, tam w cieniu warkocz splata.

Odłóż cudowne letnie brzmienia,
niech już odpoczną w leśnej ciszy,
jesień je w złoto pozamienia,
i tylko serce je usłyszy.

- magda*