Sama-samotna ..

Prowadzisz mnie gdzieś daleko,
między ulicą a strachem..
Czuję jak dotykasz mnie twoją silną dłonią.
Zamykam oczy,
czuję, że jesteś blisko i już się nie boję.
Słyszę twój cichy szept.
Ciągle ten sam "Kocham Cię i nigdy nie zostawię".
Naglę budzę się!
Czuję, że już Cię przy mnie nie ma.
Tęsknię.
Byłeś przy mnie tak długo
a tak szybko opuściłeś.

No i nadszedł ten czas,
nie ma już Ciebie, nie ma już nas.
Zrozumiałam, że nie dla Ciebie żyję,
bo moje życie jest niczyje.
Chcę abyś zniknął, nie krzywdził mnie,
me myśli o Tobie tracą już sens.
Ja płaczę, lecz to Ty przegrałeś,
przegrałeś swoje życie całe.
Ja kiedyś płakać przestanę,
a Ty masz życie zmarnowane.

Uczucie prawdzie, które zanika...
To boli...
boli z każdym dniem kocham mniej.
Zapominam twoją twarz,
pustka w sercu...
Płaczę nocami,
śnią mi się koszmary o naszym rozstaniu...
Nie... nie chcę, ale boli,
co mam zrobić...
Pustka w głowie...
co myśleć?
co czynić?
czy ktoś powie mi?
Próbuję myśleć nadzieją,
ale to nie pomaga.
Nie umiem.
Czy się zabić,
czy też nie...
czy skoczyć z mostu.
A może się powiesić...
czy żyć dalej w smutku...

...Gdy życie smutnym jest westchnieniem
kiedy marzenia jak źródło wyczerpane
gdy uśmiech boleści jest cieniem
słowo "nadzieja" pustym sloganem
cóż wtedy czynić z oczami jak woda?
Jak leczyć serce krwawiące?
Czy wierzyć jeszcze, czy szepnąć szkoda?
Czy martwym być na słońca promienie?!
NIE WIEM!!!

Był jedynym o którym warto było śnić
W jego ramionach pragnęła zawsze być
Od niego uczyła się na nowo życia
By mogła wyjść ze swojego ukrycia
Pewnego dnia nagle coś się rozbiło
Padły ostre słowa i wszystko się skończyło
tyle pięknych chwil razem przeżyli
Wystarczyła sekunda by się rozdzielili
to jest ta chwila gdzie nagle wszystko znika
wtedy dziewczyna kontaktu unika
Pragnie być sama lecz wszyscy się gromadzą
Słyszy w koło siebie jak jej dobrze radzą
Po wszystkim już wie, że źle postąpiła
Lecz jej wielka duma wrócić do niego nie pozwoliła
Miłość jest krucha jak kwiat róży
wystarczy większy podmuch i wszystko w koło burzy
Warto czasami ochłonąć z emocji
Bo taka kłótnia na pewno związek wzmocni
Dlatego często trzeba ustąpić drugiej osobie
By do końca życia nie siedziało to w tobie.

Czasami sobie myślę,
jak kocham Ciebie…
Czasami za to,
nienawidzę sam siebie.
Moje uczucie chociaż się wznosi…
A moje serce bije dla Ciebie.
Nasze dłonie nigdy nie dotkną siebie.
Smutny wierszyk więc piszę…
Może, Bóg się zlituje i się pod nim podpisze.
Wyrażając zgodę na miłość naszą.
Wysyłając Amora, który przekona Cię.
Byś wyszeptała mi, że kochasz mnie.

Jednego dotyku Twojego mi brakuje...
Jednego nawet słowa prostego dziękuję...
Jednego całusa na do widzenia...
Jednego zwykłego spojrzenia...
Jednego dnia by tuliły mnie Twoje dłonie...
Nawet tego, gdy gładzisz delikatnie moje skronie...
Jedynego w świecie uśmiechu...
Jedynych łez radości lecz słonych...
Jedynego oddechu...
Tak bardzo mi brakuje dni z Tobą spędzonych...

Ciemność...
Pustka...
Załamanie...
Ściga mnie potwór zwany życiem...
Plecie swą ogromną pajęczą sieć
I tylko czeka na bezbronną osobę
Zbyt słabą by się bronić...
Złapał mnie... świat...
Wgryza się we mnie jak zaplątaną w sieci muchę...
Pożera mnie, wgryza się we mnie coraz głębiej i głębiej...
Nie widzę już jasności...
Nadzieja prysła...
Płomień zgasł...
A świat wgryza się we mnie...
Pożera mnie...
W całości...
Do granic...
Ja już nie istnieję...

Walentynki,
Wiesz jak ich nienawidzę.
Kochałam je gdy ty byłeś obok mnie,
Czułam się bezpieczna,
Kochana,
Komuś potrzebna, ale..
ty odszedłeś...
Poszedłeś do nieba.
Teraz spędzam walentynki sama
Lecz z twą duszą , która czuwa nade mną.
Ja wciąż kocham cię
I powiem, że nie zapomnę nigdy cię.

Spójrz na mnie jeszcze raz...
wywołaj uśmiech na moją twarz
uwierz we mnie jeszcze raz...
Zapamiętaj mnie taką jak teraz...
uśmiechniętą, szczęśliwą, niepewną
niech miłość przesłania mi twarz
niech smutek odejdzie w dal
otwórz mnie na świat...
nie pozwól się bać
Spójrz na mnie jeszcze raz...
uśmiechnij się na mój widok
poczuj to co ja...
niech twoje serce mocniej zabije
niech twoja radość duszę zaleje
Spójrz...
w moich oczach łza
dlaczego?
bo choć nigdy nie czułam tego co teraz...
choć nigdy bardziej nie pragnęłam nie być skryta
to czuję że cię stracę
prędzej czy później...
Myślę o tobie... ciągle...
czasami nawet o tym nie wiem...
próbuję to w sobie stłumić..
nie chcę się do tego przyznawać..
nawet przed sobą...
lecz boję się że to prawdziwa miłość...
ta wymarzona...
problem jest tylko jeden...
jak cię nie stracić... co robić...
gdy chodź tyle nas łączy to tyle samo dzieli
Spójrz na mnie jeszcze raz
nawet jak miałby to być ostatni raz.

Pusty pokój a w nim ja samotna...
Po korytarzu snuje się krzyk
Tak wiele wspomnien już zapomnianych
a w sercu mym w ciąż jesteś ty.
Siedzę myśląc czy zjawisz się...
Tak chcę usłyszeć, że kochasz mnie...
Już teraz wiem ten!
Kolejny dzień kończy się złudzeniem...
Nie ma, nie było i nie będzie Cię!
To ja zawiniłam a teraz cierpię...

Za oknem prawie świt,
Nikt nie mówi mi nic,
Roztargniona samotnością...
(Nie)miłością...

Tyle nieposkładanych myśli...
Tyle suchych łez,
Spływających po policzku,
Niby to niewiele, prawie nic...

... Lecz to wszystko co mam dziś ...

Kiedy Cię nie ma,
to jakby nagle zabrakło w moim życiu muzyki.
Kiedy Cię nie ma,
czas mnie straszy że przeminę,
że będę chwilą.
Kiedy Cię nie ma,
to jakby niebo miało się rozstać na zawsze ze Słońcem.
Kiedy Cię nie ma, dosyć mam wszystkiego
i chciałabym stąd na zawsze odejść.
Jak mam wyśpiewać,
jak wytłumaczyć,
że bez Ciebie mnie nie ma.

Cisza jest niebezpieczna,
gdy jest się samemu,
ale groźniejsza się robi,
gdy jest się z kimś.
Cisza jest dla samotnych,
którzy ją wybierają.
Gdy w Twoim związku panuje cisza
czy oby na pewno nie jesteś sam?

Liście opadły na żółto-czerwono,
A mi się wydaje, że jest tak zielono,
Już wiem dlaczego!
Wszyscy wokoło są uśmiechnięci, radośni,
zapatrzeni w siebie.
Wciąż słyszę...
Kocham, lubię, szanuję...
A ja słucham i uśmiecham się pozornie,
choć w sercu czuję rozpacz wielką.
Może się kiedyś uda!

Bez Ciebie tak pusto, i oczom i ustom,
Śmiech schował się w kącie i śpi.
Wieczory się dłużą, a jest ich tak dużo,
Nikt bliski nie puka do drzwi.
Bez Ciebie jednego, tak wiele jest złego,
Smutno i płakać się chce.

„wyobraźnia”

Niby sprawia mi to przyjemność
Ale w życiu nie liczy się tylko miłość
Tylko o tym piszę
I przeżywam wielkie katusze
Mam ochotę się wypłakać
Dla tego zaczęłam rymować
Mam dosyć ciągłego słowa NIE
Jeszcze wypowiadanie go tak gwałtownie
Cały czas piszę o tym samym
To nie jest uczuciem miłym
I tak tego nie zrozumiesz
Powinieneś więc mi uwierz.

Krzyczałam - Przestań! - a nie przestałeś
Krzyczałam - Nie rób tego! - a zrobiłeś
Krzyczałam - Zostań!- a nie zostałeś
ciągle milczałam - a ty posłuchałeś.

Bo kiedyś przyjdzie taki dzień
spakuję się i wypłynę
drewnianą łódką, koloru czarnego
a wezmę ze sobą misia,
który tak ciągle płacze,
bo bez ucha radzić sobie musi...
wezmę też drzewo, co w parku umiera powoli,
bo zapomnieli... zostawili...
zabiorę ze sobą szkatułkę,
choć wcale jej nie ma...
tam są pochowane moje smutki, żale, marzenia...
i kiedy już dotrę do celu,
ułożę głowę wygodnie i...
zasnę...
a pan w błękicie zabierze mnie do siebie...

smutna rzeczywistość
mimo że dążysz aby było inaczej
powiem ci coś
nie uda ci się
taka jest nasza smutna rzeczywistość
marzyć nie musisz i tak nigdy nic się nie spełnia
kochać nie musisz bo prędzej czy później będziesz cierpieć
pragnąć nie musisz bo.. po co?
nic nie musisz
smutna rzeczywistość
gorzej jest jak chcesz musieć
ale pamiętać
smutna rzeczywistość
ona cię dopadnie i nikomu nie odpuści