Opcje:

O Polsce / patriotyczne

rozmiar tekstu: A AA AAA

Strony: 1  2  3  4  5    >

O Polsce / patriotyczne Sortuj: Wedłg daty | ilości punktówDodaj w tej kategorii

60557 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:49, punktów: -261
Pieśń spod Giewontu

Choćbyś całe życie prześnił. W najcudniejszych miejscach bywał -
nie zapomnisz tęsknej pieśni, która z serca się wyrywa.
Tej. co płynie spod Giewontu. Do pacierza budzi Kraków
i z nurtem wiślanych prądów trafia do wszystkich Polaków.

Buntowniczą rwie Warszawę. Pod Włocławkiem kruszy tamę.
Przypomina Księdza sprawę i inne niezapomniane.
Jest żal wielki w naszej pieśni i jest o prawdę wołanie.
Kwiaty, które ludzie nieśli. Marsze są i jest Powstanie.

Pieśń przed Gdańskiem się rozmywa mnóstwem odnóg i podziałów.
Burzy się i nie chce spływać. Nie chce oddać ideałów.
Wsiąka w ziemię. Idzie w ludzi i na zawsze w nich zostaje.
Kiedyś znowu się obudzi. Rozleje na inne kraje.

Mówią o Niej – zwykła woda. Spłynie jak wszystko do morza.
Na te sądy czasu szkoda. Jest w tej pieśni Wola Boża!
I Duch jest Niepokonany! – Uświęcony przez Papieża!
Szybko goi nasze rany. Każe do Wolności zmierzać!

Choćbyś całe życie prześnił. W najcudniejszych miejscach bywał -
nie zapomnisz tęsknej pieśni, która z serca się wyrywa.
Wyssałeś ją z Matki mlekiem . Z Ojca krwią ją scałowałeś!
Przez to jesteś dziś człowiekiem! I Polakiem pozostałeś!

- Marek Gajowniczek
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60556 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:45, punktów: -262
Do Nowej Konstytucji

Silni muszą umiar zachować,.
a cynicy nabrać pokory.
Rozżaleni – smutek swój schować.
Trzeba podnieś słabszych i chorych!

Wszyscy muszą uznać wspólnotę
mimo swojej różnorodności.
Temperować wielką ochotę
przewodzenia narodowości.

Trzeba umieć dostrzec proporcje
i określić jasno swe miejsce -
Uszanować innych proporce.
Przestać tylko ciągnąć za lejce.

Jedność trzeba nad wszystko zachować!
Suwerenność ma być Świętością!
I tożsamość ma być Narodowa!
Miejsca obcym wyznaczyć i gościom!

Usiąść razem – jak w jednej rodzinie,
a nie w jakimś podrzędnym zajeździe.
Przeciwstawić się zdradzie i kpinie.
Znaleźć miejsce dla wszystkich w gnieździe!

Nie pytajmy się innych o zgodę.
Nowy Polsce zapiszmy Maj.
Mimo różnic jesteśmy Narodem
I to do nas należy ten kraj!

Partie muszą ustąpić pola.
Ordynacje należy zmienić!
Niech się w sejmie wyraża wola
tych co wolność potrafią docenić!

Władza ma być profesjonalną,
a nie tylko wyścigiem szczurów.
Droga do niej być musi normalna -
przez zasługi dla dobra ogółu!

Tylko troska o wspólne dobro,
o dostatek i sprawiedliwość
wykorzysta zbiorową mądrość.
Na ołtarze wyniesie uczciwość.

Wszystko zrobić to potrafimy,
jeśli Ducha wzbudzimy w Narodzie.
Nawet gdy się krańcowo różnimy
- Idźmy w jednym Ojczystym Pochodzie.

Przez powodzie, podziały, rozbiory
szliśmy przecież niełatwą drogą.
Omijają nas wojny horrory.
Teraz też nam Niebiosa pomogą!

Matrix trzeba nazwać Matrixem
i niech kłamstwo nie opuszcza kina,
a codzienność jest dla nas wszystkim -
od ekranu jest zupełnie inna.

Ważne tylko jest – Jak sam żyjesz?
I czy domem dla ciebie jest dom?
Jeśli nie chcesz wyjeżdżać na czyjeś -
Jak Cejrowski powiedz im – Won!

To jest także Twoja Ojczyzna!
Twoja ziemia i ludzie i kraj!
Wstawaj Bracie i rację mi przyznaj:
Czas najwyższy na Nowy Maj!

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60555 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:43, punktów: -271
Mój czytelniku malutki

Polskość to język, mowa ojczysta.
W niej jest odrębność narodu.
Dbaj, by bogata była i czysta.
Nie szukaj do zmian powodów.

I nawet wtedy, gdy zmieniać musisz.
to próbuj zawsze spolszczenia.
Chociaż cię nieraz obczyzna kusi -
ty ją na polski zamieniaj.

Z językiem twoim demony walczą.
Oszpecić chcą go i zniszczyć,
a on jest twoją jedyną tarczą.
Dbaj o swój język ojczysty!

Śmieją się z niego. Mówią – umiera.
Dobrego nic w nim nie tworzą.
Dziś rzadko uczeń książkę otwiera.
Bankructwa wydawcom grożą.

Ten co ma uczyć – często nie umie
i wagi już nie przykłada.
Ludzie słuchają – nikt nie rozumie,
o czym polityk im gada.

Państwo się łączy. Wyjeżdża młodzież.
Polski jest mniej już słyszalny,
a byle sprawdzian, sondaż lub probierz
ostrzega: – Stan jest fatalny!

Dbaj o swój język. Trudny dla innych,
dla ciebie bardzo łatwiutki.
Jesteś to swojej Ojczyźnie winny
mój czytelniku malutki.

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60554 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:42, punktów: -276
Jakże piękna jesteś…

Jakże piękna jesteś – majowa
i tak śmiejesz się do nas wśród bzów.
Chcesz zaczynać wszystko od nowa.
Tyle spraw nam nakładli do głów.

Wiem, potrafisz nas zebrać przy sobie
i zgadzamy się wtedy na wszystko.
Nikt nic złego dzisiaj nie powie,
chociaż w piersi ma uczuć ognisko.

Jesteś matką najlepszą, kochaną
przez te dobre i niedobre dzieci.
Mimo różnic, ciągle uwielbianą.
Twoje święto wygasza sprzeciw.

Pamiętamy. Pamiętać będziemy,
ale dziś – każdy pragnie być z Tobą.
I pokłócić się także umiemy,
ale nie w tę Rocznicę Majową.

Dzisiaj wszyscy chcą się Tobą cieszyć.
Starym domem i Trzecim Majem.
Dobrze wiemy, że ból serce przeszył,
lecz cieszymy się kiedy powstajesz.

Nasza dobra, pamiętająca.
Utrudzona porą niełatwą.
Dzisiaj tyle masz w sobie słońca
otoczona niezliczoną dziatwą.

Potrafimy z Ciebie być dumni,
że tak umiesz serca rozgrzewać.
Nie umiemy zbyt długo być chmurni.
Nie zginęłaś! – Będziemy Ci śpiewać!

- Marek Gajowniczek
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60553 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:40, punktów: -274
Strofy

Pieśni radosna! Mowo Ojczysta!
Nuto w mej piersi dźwięcząca!
Wodo źródlana! Myśli przejrzysta!
Rozświetlaj kraj nasz bez końca.

Niech słowa rosną jak polskie kwiaty
i dom nasz niech będzie strojny
w strofy współczesne i te sprzed laty
poetów – nas bogobojnych.

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60552 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:38, punktów: -262
Chwała i Cześć!

Niepokonanym – Chwała i Cześć!
Niepokonanym wzniesiemy pieśń.
O bohaterstwie w świecie nieznanym
I o Narodzie Niepokonanym!

Niepokonanym śpiewa Ojczyzna.
Pamięta Osów, pamięta Wizna
Waszą waleczność i wasze rany
I polski opór – Niepokonany!

Nie pokonały Ducha katownie,
Ubeckie kraty, sądowe zbrodnie
I przed oprawcą stał niezłamany
Syn swej Ojczyzny – Niepokonany!

Panie Rotmistrzu Niepokonany!
Dla Ciebie dzisiaj pieśń tę śpiewamy
I dla tych wszystkich ciągle nieznanych
Zakatowanych Niepokonanych!

Niepokonanym chwała i cześć!
Niepokonanym wzniesiemy pieśń.
O bohaterstwie w świecie nieznanym
I o Narodzie Niepokonanym!

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60551 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:37, punktów: -266
Jeszcze Polska…

Wte i wewte przeszła tędy Europa.
Napoleon, potem Niemcy oraz Rosja
i kataklizm na tej ziemi ludzi dopadł
równie ciężki jak zaborcy stopa obca.

Lata głodu i zaciągów i wywózek
zabierały z domów całe pokolenia.
Wsie palono, pokrywano miasta gruzem,
ale motyw pieśni naszej się nie zmieniał.

Jeszcze Polska nie zginęła! – słychać było
w kazamatach, pod ścianami, nad dołami.
Przy ołtarzach, pod krzyżami, nad mogiłą -
pamiętali słowa te Niepokonani.

Targowica była tu nienawidzona,
a poddaństwo w ogóle nieznane!
Nieprzyjaciel zwykle szybko się przekonał,
ile znaczą słowa te niezapomniane:

Jeszcze Polska nie zginęła! – i tym razem
pieśń usłyszy kolaborant i ciemiężca.
Dla żyjących jest ona nakazem -
niezniszczalnym w naszych myślach, naszych sercach!

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60550 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:32, punktów: -279
Warszawskie Dzieci

Basia Derecka.
Bomba. Śmierć dziecka.
Stukasów ryk nad Poznańską.
Pogrzeb. Podwórze.
Z Aniołem Stróżem
złożona w Opiekę Pańską.

Lochy w Katedrze.
O życie żebrze
modlitwą Hela Majewska.
Dom na Rybakach
Stukas rozpłatał.
W ruinach zamku zamieszka.

Praga. Rosjanie
przy ognia ścianie.
Warszawa o pomoc woła!
Czołg przy Kierbedzia
widział i wiedział,
ale wystrzelić nie zdołał.

Pruszków. Obozy.
Śmierci narkozy.
Dymiące gruzy. Ruina.
Nie ma już młodych.
Były powody.
Rozkaz Józefa Stalina.

Znane jest w świecie
Powstanie w Getcie.
W Paryżu było zwycięskie!
Martwa Warszawa.
Karły. Zła sława.
Wciąż obwiniana za klęskę.

Surmy. Zadęcie.
Wrogie przejęcie.
Eksperci od śmierci milczą.
Marsz Mokotowa
tajniak spałował.
Budą odstawił na Wilczą.

Miasto świętuje.
Patrzy i czuje.
Po latach znów ekshumacje.
Wyje syrena.
Żyjących nie ma.
Błyszczą pi-aru atrakcje

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60549 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:30, punktów: -278
Te polskie sierpnie…

Te polskie sierpnie
historię zdobią wdziękiem.
Są, jakbyś swą dziewczynę wziął za rękę
i poszedł z nią
na zbiórkę do Powstania.
Te nasze sierpnie – są tylko do kochania!

Nas pieśni sierpnia
do czynów porywają!
Na świecie nigdzie słów takich nie znają,
a my w plecakach
swych, porozrywanych -
nosimy wciąż zwycięstwa zakochanych.

I ciągle palce
wznosimy do nieba.
I najsilniejszych umiemy się nie bać!
My solidarni -
nie do paktowania!
Nas nie uczono wrogom w pas się kłaniać!

Zwycięskie szarże,
dramatyczne boje.
Z tobą, mój sierpniu wrogów się nie boję!
Bo wiem, że Cud
nad Wisłą już się zdarzył!
W tych naszych sierpniach – zawsze nam do twarzy.

I choćby nawet
przyszło drogo płacić -
ostatni los rzucimy niebogaci
na stos, na szaniec,
na ostatnią kartę.
Zagramy o to, co dla nas jest warte!

Te polskie sierpnie
i wszystko, co się stało -
to nasza pieśń, co zawsze będzie chwałą!
I choćby ktoś
rachunek chciał wypisać -
my zapłacimy – Jutro!… a może dzisiaj!

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60548 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:27, punktów: -277
Święto Wojska Polskiego

Stałem na skraju ze swoim wnukiem,
a pan Prezydent do nas się śmiał.
Czy będzie z tego jakąś naukę
na przyszłe lata mój wnuczek miał?

Było słoneczne sierpniowe święto,
a nad głowami ryk odrzutowców.
Czy pozostało jakieś memento?
Jak o tym wszystkim powiedzieć chłopcu?

Znają Łazienki, znają Aleje
defilad różnych wojskowy krok.
Wszystkie się one wpisały w dzieje.
Niektóre skrywa historii mrok.

My wciąż kochamy naszych żołnierzy.
Każdy w nas w sercu żołnierzem jest
i każdy jakieś parady przeżył.
Raz to był pogrzeb, raz to był chrzest.

Lecz my ułańscy, polscy, husarscy
umiemy w oczy spoglądać śmierci
i albo z tarczą, albo na tarczy
jedno, uparcie, z przekorą twierdzić -

Że nie zginęła! Nigdy nie zginie -
ta miłość, która za szablę chwyta.
Ja też to powiem w trudnej godzinie,
swemu wnukowi, jeśli zapyta.

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60547 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 08:21, punktów: -274
Nasza pieśń

Są pewnie w świecie strofy ładniejsze.
Echa dalekich stron.
Wspaniałe pieśni, piękniejsze wiersze.
Słów melodyjny ton.
Podnoszą ludzi we wspólnym śpiewie,
płynącym gdzieś z głębi duszy,
a radość innych porusza ciebie.
Zachwycić umie i wzruszyć.
Lecz nawet znane, te najpiękniejsze
i wpadające do ucha,
stają się naraz cichsze, skromniejsze,
kiedy Mazurek wybucha.
Łzy się samiutkie cisną do oczu.
Przepona piersi rozrywa,
jakbyś nieziemską moc w sobie poczuł,
bo pieśń jest twoja – prawdziwa!
Nie oddasz Polski, bo nie zginęła!
Nie oddasz, bo jeszcze żyjesz!
Odbierzesz wszystko, co obca wzięła.
Nasze piękniejsze niż czyjeś!
Niech sobie mówią, że ksenofobia,
zaścianek i nacjonalizm,
a to jest tylko miłości objaw,
pamięć najstarszych górali.
Są może w świecie… ale nie nasze!
Pieśń nasza jest najpiękniejsza!
Każe odbierać, a nie przepraszać!
Prawdziwa, silna, najszczersza!

- Marek Gajowniczek(2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60541 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-12-01 07:34, punktów: -274
Z piersi matek…

Z piersi matek, z ojców grobów,
z gór wysokich, z rzek przejrzystych,
z ziemi, z modlitwy Narodu
powstał język mój ojczysty.
Z tolerancji i z przymusu,
z zachwytu, z ciepła i chłodu,
od Lechów, Czechów i Rusów
brała pieśń mego Narodu
swą melodię i znaczenia,
cierpienie i zwycięstw siłę,
a czas ją ubarwiał, zmieniał
i czynił z niej złota żyłę,
która jest bogactwem naszym
i naszą chorągwią w świecie.
Nie zagłuszy warkot maszyn
mowy, którą rozumiecie.
Ona jest szelestem duszy.
Myślą. Uderzeniem serca
i moc żadna jej nie skruszy.
Nie dokuczy jej bluźnierca.
Była już zakazywana,
zabroniona i niszczona,
lecz się odradzała w ranach
i błyszczała jak ikona
w domach i na Jasnej Górze,
w modlitwie, w marszu i w śpiewie.
Zostanie od innych dłużej,
bo jest powtarzana w Niebie.
Dla innych jest odrębnością,
a dla nas jest przykazaniem!
W naszych domach jest miłością,
mądrością, przyszłością – trwaniem.

- Marek Gajowniczek (2012r)
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
60250 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-10-30 06:56, punktów: -267
Kocham Cię, kocham Cię, kocham Cię Polsko

Jeszcze brzmią w uszach słowa piosenki
i powracają, niczym bumerang.
Słona łza w oku smętnie się kręci,
a na dnie serca wyrzut sumienia.

Piania koguta o wczesnym ranku,
zwyczajnych ludzkich rozmów o niczym
i cichych wyznań młodych kochanków,
spacerujących wzdłuż rzeki Wisły.

Wciąż świeży zapach skoszonej trawy
i drzew świerkowych na górskich zboczach.
Przedniego chleba z wiejskiej piekarni,
żurku z kiełbasą po polskich karczmach.

Brunatny kasztan w warszawskim parku,
zaczarowana kaczka w Łazienkach.
Na zakopiańskim słynnym jarmarku
góral z góralką w cudnych ciżemkach.

A przed oczyma biało-czerwona
rozkołysana na starówce.
Ja w tłumie ludzi, ot - zagubiona,
mam Ciebie - Polsko - na pocztówce.

Autor: australijka
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
39515 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-06-15 11:48, punktów: -278
STEREOTYPY I STEREOTYPKI

Każdy Niemiec – wzór porządku - w domu i w zagrodzie,
Uczciwości przykład żyje ze wszystkimi w zgodzie.
Afer u nich nie uświadczysz i niech każdy wierzy:
Że w więzieniach tego kraju – sami auslanderzy!

Każdy Francuz to elegant, bon-ton, znawca mody,
Niedościgły użytkownik mydła, perfum, wody.
Swą higieną świat podbili już za dawnych czasów.
Nie uświadczysz wśród Francuzów niechlujnych brudasów!

Jedziesz z żoną do Italii? - masz rozwód gotowy,
Gdyż Włoch każdy nosi w sobie geny Casanowy!
Więc w ojczyźnie podrywaczy nie będziesz spokojny,
Bo Włoch każdy - bez wyjątku – jest baaardzo przystojny!

Każdy Anglik to gentleman - fakt to przecież znany,
Nienaganne ma maniery Królowej poddany.
Ciut na dystans, flegmatyczny, chłodny, nonszalancki,
Chodzi tylko w meloniku – zawsze elegancki!

A Polacy..? Każdy Polak - rzecz powszechnie znana:
Leń, obibok, kombinator, gbur i kawał chama.
I powszechnym mankamentem jest brak piątej klepki,
No i wreszcie: każdy Polak - złodziej od kolebki!

Co za brednie wypisuję!? Aż cierpnie mi skóra,
I przyznaję: cały wiersz ten... to wierutna bzdura.
Bo od kiedy Ziemia z ludźmi dookoła się kręci,
W każdym kraju żyją głupcy, krętacze i święci!

Więc porzućmy, bardzo proszę, puste narzekanie,
Więcej wiary, mniej kompleksów, Szanowni Krajanie!

- Piotr Kanarek
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
39238 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-24 10:52, punktów: -280
Bitwa pod Grunwaldem Cz 1

nad wzgórzami Grunwaldu zaświeciły zbroje
powiewają proporce - groza z niepokojem
dwie potęgi przed bitwą - drżą na wietrze trawy
spłyną dzisiaj krwią istnień - czeka tumult krwawy
złowrogi szczęk żelaza z groźbą echo niesie
skryte polskie chorągwie wyczekują w lesie
w piekle słońca Krzyżacy - ogniem lipiec piecze
Mistrz Ulryk wzywa w pole śląc dwa nagie miecze
domaga się rozprawy - potęgę już marzy
mkną posłowie do króla ze słowem obrazy
mieczy mamy dostatek – rzekł – i Bóg rozważy
rozstrzygnie na tym polu - kto mocny z mocarzy

decydujące chwile - w ciszy stają w szyki
lecą gońcy z donośnym – gotuj się – okrzykiem
wyszły zbrojne sztandary unosząc błaganie
ostatnia prośba Matce płynie w niebo łkaniem
grzmi Hymn Bogurodzicy - z całej piersi mocy
potężne serc Sławiena - szeregi jednoczy
brzmi kołysząca chwała z bolesnym cierpieniem
skargę zanosząc jękiem - polecając drżenie
przetacza się otuchą - przed bitwą oddanie
tysięcy gardeł grzmotem - cześć z ofiarowaniem

ruszył Witold szeregi i poszły w bój kopie
nisko na karkach koni - w szalonym galopie
nad nimi grad z bombardów - lawiną kamienie
lecą miotając trwogę - rażąc przerażeniem
z furią mknie nawałnica - zagładę śląc w lęku
strach z rąk łuki wyrywa - straceni wśród jęków
rozniosła jazda Litwy działa i łuczników
popłoch grozę unosi - rozpacz niesie w krzyku
jak taran przeszli z hukiem - druzgocącej skały
krwawą chmurę skowyty - bólu rozdzierały
gniew tratował i miażdżył - żniwem złości rany
w puch rozbili piechotę – szczęk kości łamanych

zmietli łuki najemne - w pył dumę Albionu
drzewca grotem orały - krwawy ślad pogromu
mknąc huraganem kopii śmiercionośna siła
trupio bladą wiecznością - pole zaścieliła
rwą zmiażdżywszy piechotę Litwini Witolda
białoruskie chorągwie i tatarska orda
ku spływającej z góry potędze Krzyżaków
złowrogo rozpędzonej - sunie znak po znaku
strachu ławą nadciąga błyszczą w słońcu zbroje
rząd kopi pochylony - grozy niepokojem

dudni ziemia złowieszczo - śmierć niosą sztandary
duma z pychą nadciąga - wraz z piekła pożarem
z drugiej strony bez lęku mknie chmura w dolinie
ofiara krwi za krzywdy - daniną popłynie
Litwa wraz z Białorusią kurzawy obłokiem
rozwinęli swe skrzydło w zwarty łuk szeroki
z pogardą w karkach koni leci ordy wycie
starli się u stóp wzgórza - na granicy z życiem
w śmiertelnym zwarciu leżą - pokotem ciał zwały
w jedynym mgnieniu grotów - na wieki zostały
pierwszy szereg legł ścięty pod całunem bieli
piekło bitwy w dolinie - rozdaje i ścieli

idzie na polskie skrzydło - potężna lawina
na kształt drapieżnych ptaków - płaszcze cwał rozpina
wiatr złowrogo unosi - dudniąc ziemia jęczy
dwadzieścia znaków grozy i kopyt tysięcy
krwiożerczym rzędem kopi - dysząc straszy mordem
impetem masy stali - rwą z huku akordem
w nich bij! - grzmiało w szeregach - ostatni znak krzyża
ruszyli przeciw groźbie co z pychą się zbliża
dumnie szumią chorągwie - wiew proporce chwyta
dygoce galop grożąc - grzmią wrogo kopyta
fruną z furią kropierze - pochylone groty
unoszą strach na drzewcach – gniew tętni łoskotem
mkną z grzmotem zwartą ławą poczty chorągwiane
złowrogo połyskują - niosąc śmierci ścianę

skrzydłami nienawiści rozpędzone strony
starły się u stóp wzgórza - z impetem szalonym
szeregi przeorane - walą się ze szczętem
w tumulcie łamią drzewca – zgrzyt stali z zamętem
tuman kurzu pod niebo - bolesne cierpienie
hukiem się zgroza przetacza - z dzikim koni rżeniem
z rykiem otuchy z gardeł - tratowane ciała
śmierć w szeregi się wdziera - pożogę rozwiała
miecze zaciekle sieką - błyskają złowrogo
wściekłość z rozmachem w tarcze - pomieszana z trwogą
topnieje moc zakonu i górą korona
potężna gniecie siła - rozpędem niesiona
zajadły cios za ciosem razy ślą topory
giną w nóg gąszczu płaszcze - danina pokory

prą Krzyżacy Litwinów - gniotą niczym skała
lekka jazda czternaście chorągwi związała
pod kopytami toną - daremnie sulice
tną łuną gniewu płonąc - zalanym krwią licem
odwagę Litwa znaczy czerwieni purpurą
straszliwe zwarcie stali z bohaterską skórą
zjadliwie rażą kirysy zadając rany
rozpacz z rykiem uderzeń i jęk obłąkany
ścierającej się stali - wściekłe puginały
w starciach krzyżują kordy - czas męki i chwały
giną całe zastępy i choć mężnie staje
setki istnień śle życie - wita niebo rajem
niosą się jęki mężów w górę pod obłoki
w gąszczu nóg gasną oczy - śmierci mętnym wzrokiem

potężnie napierani przez żelaza ścianę
nie sprostali Krzyżakom - konie tratowane
i bezlitosną ławą parci gęsto giną
łamie się prawe skrzydło i cofa doliną
jak wiatr pierwsi Tatarzy z pola pierzchli z wyciem
umykają chorągwie - mkną unosząc życie
rozpędzone za nimi ze zwycięzców szałem
poszły krzyżackie znaki z rykiem wczesnej chwały
samotnie białoruska strona pozostała
cofa się ku Polakom jak ruchoma skała
zawzięta lecz topnieje - krucha pod żelazem
w rzeź bitwa się zamienia - rozpaczliwe razy
uporczywie zadają umęczone dłonie
spustoszenie toporów i krew płynie błoniem

z pianą wściekłości Niemcy wspinają swe konie
dziki pod przyłbicami - szał zwycięstwa płonie
tną nadludzko berdysze lecz ranami broczy
trwają mężnie zastępy - śmierć zagląda w oczy
zażarcie walczy Smoleńsk - droga krwią ocieka
ginie cięty nieludzko i odwagi rzeka
razem z hukiem unosi ich ostatnie tchnienie
w ryku przekleństw rycerzy - konają z cierpieniem

poszły w sukurs trzy znaki i precz odrzuciły
Krzyżacy smak poczuli - kopii polskiej siły
gdy królewskie sztandary natarły w impecie
cofają się spychani - mężne ramię gniecie
z lękiem giną szeregi - w rozpędzonej złości
wściekłe walą topory - rażą bez litości
z mocą parci ciosami mieczów w polskiej dłoni
padają gęsto trupem - giną w cieniu koni

w zgiełku śmierć spaceruje i pękają szłomy
ryk grozy i harmider - żywioł rozwścieczony
miesza się z bij z donośnym - razami zwycięskich
i krew włóczniami spływa - - Niemcom widmo klęski
w oczy patrzeć zaczyna lecz wraca z odsieczą
pogoń przeciw strudzonym długim bojem mieczom
nacierając na skrzydło z furią w polu bitwy
unurzani krwią w chwale zdziczałej gonitwy
bezładnie uderzają - ryk wznosząc otuchy
przetacza się złowrogo przez szeregi głuchy
przytłacza ciężkim bojem - chorągwie znużone
gniecie gwałtowna siła - godząc w polską stronę
tuman kurzu ze zgiełkiem - unosi w dolinie
chaos wkradł się w szeregi - danina krwi płynie

- Edward Skwarcan
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
38941 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-03 10:47, punktów: -265
Ojczyzno

Ja do ciebie powrócę szmerem wody źródlanej,
Tą piosenką, co nucą serca gdzieś zakochanych.

Ja do ciebie powrócę szronem biało-srebrzystym,
Kryształową narzutą czy powietrzem czystym.

Ja do ciebie powrócę wonią łąki kwitnącej,
Tą jutrzenką, co rzuca pierwszy promień gorący.

Ja do ciebie powrócę wtórem liści alei,
Tylko czas niech nie skraca mej gasnącej nadziei.

Niech mnie życie nie smuci, nie rozżala deszcz rzewny,
Ja do ciebie powrócę, ma Ojczyzno – na pewno.

- Maria Sulima
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
38940 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-03 10:45, punktów: -280
Oblicze ojczyzny

Ojczyzna to kraj dzieciństwa,
Miejsce urodzenia,
To jest ta mała najbliższa
Ojczyzna.
Miasto, miasteczko, wieś,
Ulica, dom, podwórko,
Pierwsza miłość,
Las na horyzoncie,
Groby.
W dzieciństwie poznaje się
Kwiaty, zioła, zboża,
Zwierzęta,
Pola, łąki,
Słowa, owoce.
Ojczyzna się śmieje.
Na początku ojczyzna
Jest blisko,
Na wyciągnięcie ręki.
Dopiero później rośnie,
Krwawi,
Boli.

- Tadeusz Różewicz
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
38939 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-03 10:37, punktów: -278
3 maja

W ten świąteczny dzień majowy
Na biało-czerwono zakwitła ulica
Powiało narodową dumą
Konstytucji 3-majowej rocznica

Z zaświatów słychać śpiewy Te Deum
I serc pradziadów mocne bicie
Jest nadzieja dla narodu
Wiara w sukces, lepsze życie

Poruszone serc miliony
Nie zadusi obca władza
Niech kościelne biją dzwony
A ten dzień się wciąż odradza

Narodowy nasz testament
Zniewolenia pomógł przetrwać czas
Trwały ten fundament
Złączył w jedno wszystkich nas

Autor: Martysia07
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
38938 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-03 10:28, punktów: -277
Hymn do miłości ojczyzny

Święta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe.
Dla ciebie zajadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe!
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal umierać.

- J. Krasicki
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus
38937 | O Polsce / patriotyczne | Dodał: anonimowi, 2012-05-03 10:26, punktów: -269
Trzeci Maj

Maj – rocznica pięknych serc!
Maj – rocznica wielkich myśli,
Tym, co dawno przeminęli,
Hołd składają, ci co przeszli.
Choć przeminął dawno wiek,
Dawne hasła się zmieniły,
Orzeł począł nowy bieg.
Lecz z przeszłości czerpał siły.

Z tych w ciemnościach jasnych chwil,
Kiedy miłość pobratała
W jedną całość Polski stany,
Miłość ponad wszystko trwała.

Tym, co w Polsce dali myśl,
Aby stworzyć cud majowy,
Cześć z oddaniem złóżmy dziś,
Przed pamiątką chyląc głowy.

- Michał Aret
Skomentuj (0) | Oceń: Plus lub minus

Strony: 1  2  3  4  5    >
Poleć Klamerkę
Szukaj
Twoje konto

Zarejestruj się

Imieniny
Najwięcej dodali
Święto na dziś
  • wiatowy Dzień Morza
    Masz bloga albo stronę?
    Podoba ci się ta strona? Wstaw do siebie nasz link :)