Życie jest wielką niewiadomą,
Raz cię przytuli, to znów da kopniaka.
Ale czy cię kocha?
Kocha, być może nie umie inaczej!

Życie jest wielką niewiadomą.
Raz się uśmiechnie, to znów warknie groźnie.
Ale czy cię kocha?
Kocha, być może nie umie inaczej!

Życie jest wielką niewiadomą.
Lecz żyj jak umiesz najlepiej!
Ale nie zawsze umiesz!
Więc po co żyjesz?

Miałam

miałam być szczęśliwa
nie jestem
miałam być kochana
nie jestem
miałam mieć przyjaciół
nie mam
miałam żyć
umieram wśród ludzi

Czas nie leczy ran tylko przyzwyczaja do bólu.

Kiedyś ktoś dziewczynę zranił
Zabierając jej marzenia
I w ciemności wsadził
A on cóż on…
Chwilę się zabawił
I po prostu ją zostawił
Ona rozpaczała
A on polował…
Zdobywał inne twierdze
Zaliczał kobiety…
Nie wiedząc, że w jej łonie
Nowe życie świeci…
Ona się pozbierała
O nim zapomniała
Wiedziała, że kocha to,
Co od niego dostała?
Minęło 9 miesięcy
Wiadomo, co się święci
Ktoś na świat przychodzi
Nowe życie się rodzi
Nigdy mu o tym nie powiedziała
Sama syna wychowywała
Jednak jednego nie przewidziała
- Swego odejścia - w kwiecie wieku
Zostawiła chłopca - wcześnie umierając
Niego mu nie zostawiając….

/10 sierpień 2011/

Nadchodzą takie chwile, w których jedynym ukojeniem są łzy płynące z serca. Sprawiają one największy ból, poprzez który coś pozostaje niezwyciężone.

Nadchodzi taki czas, czas wspomnienia. Zamykając oczy, łzy spływające po policzku oznaczają ból, który sprawia, że wciąż żyjemy, aby uczyć się żyć i walczyć o każdy dzień.

Nazywasz go szczęściem, chociaż to on przynosi Ci najwięcej bólu.

chociaż w księdze życia
wciąż kartki przewracam
na nich czarne słowa
do początku wracam

próbuję czytać pomiędzy wierszami
i palce kaleczę przewracając strony
litery naznaczone krwistymi plamami
co niszczy tekst, przypadkiem stworzony

posklejały się myśli
co w sobie nosiła
treść życia umarła
chociaż nadal żyła....

Za oknem biały puch,
chyba odejdę znów.
Bez pożegnalnego słowa,
w ciemny las się schowam.
Nie chcę wyjść z ukrycia,
tam pozbędę się życia.
Nikt mnie już nie odnajdzie,
więc w tej chwili... żegnajcie.

Nigdy nie patrz w moje oczy, jeśli wszystko co robisz jest kłamstwem!

Zostaw mnie,
Nie chcę Cię.
Mam już dość,
Zabija mnie złość.
Nie chcę żyć,
Chcę się ukryć.
Tabletki idą w dal,
Naprawdę jest mi żal.

ZAPOMNIEĆ

Zapomnieć Ciebie chciałabym
Lecz wciąż trudno jest mi
Do oczu podchodzą mi łzy
i nie mogę z tym zrobić już nic

Me serce cierpi mocno tak
że aż tchu jest mi brak
dostaję drgawki na samą myśl
gdy ciągle siedzisz w głowie mi

Nie chcę już cierpieć
nie chcę o Tobie śnić
wolę zamknąć oczy i zasnąć
i przestać wylewać łzy.

cierpieć, to patrzeć prosto w oczy osobie którą kochamy, wiedząc że ona nawet nas nie zauważa...

Bywają w życiu chwile, których ból daje się dopiero mierzyć dopiero po jego przeżyciu i wówczas dziwi nas, iż zdołaliśmy go znieść.

Czasami nie da się tak po prostu zaszyć rany, która pozostaje w naszych sercach... tak długo, aż nie pogodzimy się z Tym, czego nie da się zmienić...

Nic nie może Cię zranić, jeśli sam nie nadasz temu mocy zadawania ran...

Nie ma nic gorszego w całym świecie, niż tęsknota za ukochaną osobą. Zwłaszcza wtedy, gdy jest się tego całkowicie świadomym.

- Dominika K.

Miłość jest jak żmija. Męczy, dręczy a potem zabija!

I rozum ma swoje wirusy. Problem w tym, że sam je pisze i przestaje rozpoznawać.

- Kamelia Grater

Różany kolor przeniknięty czerwienią,
Łodyga jeszcze przepełniona zielenią,
Została dziś zerwana,
Już przestała być kochana,
Wstawiona do flakona,
W wodzie zatopiona,
Jeszcze dzisiaj egzystuje,
Bo przecież już nie czuje,
Kolorów jeszcze pełna,
Jednak przez kogoś ścięta,
Jeszcze piękna kilka dni,
Jednak może zwiędnie dziś,
Kiedy uschnie juz zupełnie,
Zapomnisz o niej pewnie.