Aniołowi opadły skrzydła, gdy pojął, że stał się człowiekiem.

Oswajam siebie na nowo, co dzień. Powtarzam Dekalog, choć dobrze go znam. Nie ufam sobie, bo nie wiem kim jestem.

W duszy człowieka jest tyle piękna, że bez wstydu powinien ją ujawniać.

Czy ludzie są tacy jak dawno temu? Nie wiadomo, ale w rodzinnym domu kwiaty pachną zawsze tak samo..

Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze nowe cierpienia, nowe radości, nowe grzechy...

Czasami duszy ludzkiej potrzeba,
szalonych wichrów, grzmotów i burz.
Czasami ciszy i ciszy bez końca...
Czasami kilka ciepłych, serdecznych słów...

Ten zasługuje na miano silnego człowieka, kto umiał z wroga uczynić przyjaciela.

Tylko człowiek, który kochał, umiera jak człowiek.

Człowiek mądry zmienia zdanie, głupiec nigdy.

Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz niczego sobie przypominać..

Człowiek przez kilka lat uczy się mówić,
przez całe życie milczeć..

Nikt nie ma dostateczne dobrej pamięci, aby kłamać zawsze z powodzeniem..

Już lepiej być niewidomym i czuć, jak nieczule patrzeć na ludzi...

Jedyne co nas ogranicza, to my sami.

Strona zewnętrzna człowieka, jest stroną tytułową
jego wnętrza.

Przyjmij każdego takim jakim jest. Każdy na wady, nawet najlepszy. Jesteśmy tylko ludźmi - nie aniołami.

o ludziach się nie czyta- z ludźmi się rozmawia:)

Człowiek nie może żyć, nie wiedząc po co żyje.

Nie można stać się dorosłym, jeżeli nigdy nie było się dzieckiem.

Jeśli mężczyzna traci energię, strzelając spermą na prawo i lewo, a kobieta wskakuje do łóżka co drugiego mężczyzny, wcześniej czy później poczują pustkę, przestaną uśmiechać się do siebie w lustrze.