Czasem przeżywa się chwile,
które zapomnieć trudno.
Czasem spotyka się ludzi,
bez których tęskno i nudno.
Każdy kolejny dzień jest wielką niewiadomą....
Niech ten wiersz Ci przypomni,
że jest ktoś, kto o Tobie nie zapomni

Każdy kwiat więdnie,
Każdy barwę zmienia.
Tylko jedno pozostaje,
to jest kwiat wspomnienia.

Jest tyle pieknych wspomnien,
ktore chcialabym opowiedzic
ale gdzies tam w glebi serca
jest tylko jedno wspomnienie

Tak cudne ono bylo,
ze moje serce zabilo
teraz wiem,ze czasem
nie warto wspominac.

Ten czas odszedl Kochany
i trzeba zaczynac od nowa,
chociaz ciezko sercu jest
bo wspomnienie o Tobie boli mnie.

Wspomnienia

Są dni, kiedy wietrzę wspomnienia
Sięgam po nie z życia mienia
Obłożone grubą warstwą czasu
Przygniecione latami bagażu
Nabierają świeżości, jakby odmłodzone
Stają się terażniejsze- zbliżone

I znów siedzę w szkolnej ławce
Wokół mnie znajome postacie
Choć rysy twarzy nieco zamazane
A imiona przekręcone, usilnie poszukiwane
W dziurawej pamięci wiecznie łatanej
Odżywają poprzez czyny z przeszłości

Innym razem, zbiegam się z otoczeniem
Spacerując ulicami rodzinnego miasta
A przy mnie przyjaciółka M.
Bratnia dusza- przyjazna siostra
Beztroskie myśli nam towarzyszą
Twarze roześmiane dążą do nikąd

Pamiętam też dzień rozstania
Mama na peronie spłakana
Coraz mniejsza, malutka, oczom nieznana
Rozstrojona uczuciami- pozostała sama
Tylko mijające obrazki po drodze
W nieznaną mi przyszłość...

/Senna K./ 2009r

Przeżyłam z tobą tyle chwil,
a teraz w moich oczach pojawiły się łzy.
Chociaż tak bardzo zraniłeś mnie,
nadal mocno kocham cię.
Będzie brakować mi tych dni spędzonych z tobą,
zostaniesz w mym sercu ważną osobą.
Będę tęsknić za tymi cudownymi chwilami,
za pięknymi pocałunkami.
Jednak wiem to już przeszłość.
Powiedz mi jedno:
Czy to była miłość?

Gdy byles przy mnie Kochany,
Kochalam Cie
calym sercem, cala dusza,
Kochalam wszystko co posiadales,
Twoj usmiech,
Twoje spojrzenie,
Twoj dotyk,
I Twoje milczenie
a w dniach, w ktorych Cie nie bylo
ogarniala mnie tesknota,
lecz gdy powracales
to moja milosc do Ciebie Kochany
stawala sie coraz wieksza,
ale teraz moj Mily
zostaly tylko wspomnienia.

Dla ciebie Slawek

Ile drzew na swiecie,
tyle wspomnien posiadam ,
to jest to co dla mnie
najcenniejsze na swiecie.

Bo byl ktos,po ktorym
zostaly tylko wspomnienia,
wspomnienia tak cenne,
jak te Diamanty na swiecie.

Ale na tym swiat sie nie konczy,
zycie toczy sie dalej
a moze byc jeszcze lepsze,
jak te drogie Diamanty.

A wiec staram sie zyc,
abyto zycie bylo takie jak
te najcenniejsze wspomnienia
a moze nawet i cenniejsze.

Miłością płonie serce moje,
płonie nuta nie zrozumiałego sensu.
Twardość mego serca pochłania moje ciało,
twardością i chłodem największego głazu.

W HOŁDZIE DLA JANA PAWŁA II
5 ROCZNICA ŚMIERCI


,,Patrzyłeś wzrokiem jaśniejszym niż słońce.
Głosiłeś słowa mądre i gorące.
Twoje słowa jak wichry lecą.
Twoje słowa płoną i świecą
Siałeś ziarna jak siewca na roli.
Nie skarżyłeś się,że coś Cię boli.
Sianie ziarna nie było rzeczą ziemską
Lecz można powiedzieć anielską.
Byłeś aniołem na ziemię zesłanym
I światłem Byłeś i źrenicą w oku.
I jeśli ktoś zwątpi w Twą anielską postać.
Daleki będzie od prawdziwej wiary.
Leczyłeś chore zranione serca
Najtwardsze kruszyłeś skały.
Patrzyłeś ufnie w oczy człowieka.
Zaćmiłeś sobą świat cały.
Karmiłeś lud swój chlebem pożywnym.
Nie chciałeś wojen i głodu.
Kim byłeś WIELKI CZLOWIEKU
Pasterzem czy przywódcą narodu.
Ty ,który Byłeś dumą naszej ziemi.
Ruszyłeś w drogę do wzgórz i ogrodów.
Dziś w niebie blaskiem swoim świecisz.
Jesteś dowodem istnienia aniołów.
Zakryła Cię ciemna mogiła.
Zakryło ciemne wnętrze grobu.
Lecz Twych oczu jasnych ,śmierć nie zgasiła.
Swiecą jeszcze piękniej,
jeszcze piękniej płoną.
Patrz,jak zmalała ziemia cała.
Jak smutno,jak pusto,jak cicho.
I tylko słychać serca bicie.
Płacz dzieci,żałobny dżwięk dzwonów.
Posłuchaj,jak pięknie biją
Jak czyste są ich tony.
Dzwońcie dzwony,dzwońcie.
Niech echo porwie serca dzwonów bicie.
Niech z pieśnią wzniosłą ,ku niebu lecą.
Niech całe niebo słyszy,
Jak pięknie śpiewa ziemia.
Niech wtórują jej chóry aniołów.
Niech grają harfy anielskie.
Niech ptaki objawią piękno swych głosów
Niech grają liry srebrne.
Niech zadmą trąby potężne.
Niech śpiewają obłoki, ogrody i deszcze.
Dzwońcie dzwony,dzwońcie
Dzwońcie mocniej jeszcze.
I swym głosem potężnym głoście.
Pieśń chwalebną
Pieśń o Pasterzu
Pieśń o Pielgrzymie
Pieśń o Karolu Wojtyle.

NA ZAWSZE W MOIM SERCU

Co mam zrobic
co mam poczac,
skad nabrac sil,
ktorych tak bardzo potrebuje,
bo zycie moje to nie bajka,
gdy brak milosci,
ktora tak sie kochalo,
ale ta milosc odeszla
i spewnoscia nie powroci
Milosc ta zabrala
mi wszystko
co posiadalam w moim sercu
teraz zostalo
mi tylko wspomnienie
po osobie,
ktora tak bardzo Kochalam

Każdego dnia wciąż myślę o Tobie,
wciąż głupie myśli krążą po głowie.
Jakby to było gdybyśmy byli razem,
w snach widzę nasze uśmiechnięte twarze.
Co by było gdybyś nie zostawił mnie,
powiedz dlaczego tak stało się?!
Wiele chwil było przed Nami,
a niestety sama zostałam z naszymi planami.
Choć wołam Cię każdego dnia,
to nie dostaje swojego Księcia.
Byłeś, choć krótko, może na chwile,
a jednak wniosłeś zmian w moim życiu tyle.
Chciałam żyć, cieszyć życiem się,
myślałam, że zawsze obok będę miała Cię.
Będziesz, przytulisz, wytrzesz łzy,
zawsze gdy będziesz potrzebny mi.
Może i za bardzo w to wierzyłam,
nie widziałam, że coś nie tak, ślepa byłam.
Za bardzo chciałam szczęśliwa być,
i nie obchodziło mnie wtedy nic.
A Ty chyba ze mną szczęśliwy nie byłeś,
i chyba dlatego mnie opuściłeś.
Może z czasem uda mi się zapomnieć Cię,
ale byłeś mi bliski i w to wątpię!

Będę Cię Skarbku ze czcią - wspominał,
I będę Bogu bardzo - dziękował,
Że On mi Ciebie - ofiarował.

- Nie dla nas już pociągające spojrzenia,
-Nie dla nas słodkie oczu - zamglenia,
-Nie dla nas serca, gorące - tętniące,
-Ciała rozpalone - spragnione,
-Nie dla nas spacery - ręce splecione,
-Paluszki kuszące - rozmowy nie kończące,
-Nie dla nas pąki, ptaki - ciepłe powiewy.

Gdy kończy się... Miłość,
Umiera... Nadzieja,
Stajemy się... Martwi,

Uściskam.

czy pamiętasz TY i JA wpatrzeni w siebie,
staliśmy na wrzosowisku pod jakimś niebem.
To była jesień, ciepły wrzesień,
a oprócz nas wiatr i las...
zastanawiam się tylko czy pamiętasz!

Gwizd parowozu i pociąg ruszył...
Odjechałam...Ty zostałeś.
Długo machałeś mi ręką...
Wtulona w kąt przedziału
siedziałam ze spuszczona głową...
patrzyłam na oddalającą się postać...
Malałeś w oczach
aż rozpłynąłeś się gdzieś we mgle..
Łzy popłynęły mi po policzkach
i pomyślałam - to już koniec.
Teraz zostały tylko wspomnienia....
Piękne wieczorne spacery po plaży
gdy woda obmywała nam stopy,
a my biegliśmy dalej...dalej....
Dziś siedzę w pustym pokoju
i myśląc zadaje sobie pytania:
-czy jeszcze kiedyście spotkam?
Czy nie zgubimy się w tym ogromnym "świecie"?
Czy jeszcze kiedyś przytulisz mnie
i powiesz - nie martw się
Życie jest piękne!

Czas wszystko zabiera,
bo zabrać jest w stanie,
lecz nigdy nie zabierze tego,
co w sercu zostanie.

Byłeś dla mnie jak obraz
który sama stworzyłam
Lecz zabrakło mi farby
i go nagle zniszczyłam

Nie wiedziałam co robię
łzy płynęły jak rzeka
Lecz ci o tym nie powiem
i tak dalej uciekam

Zatrzymałam się na chwilę
obejrzałam się za siebie
I stwierdziłam ze smutkiem
że nie ma już ciebie.

Nigdy nie zapomne o slowach otuchy, ktore wtedy mowiles.
Nigdy nie zapomne o korzeniach milosci,ktore we mnie stworzyles.
Nigdy nie opuszcze miejsc wspolnych spotkan,
w wspomnieniach zostana one do konca.
Nie mam juz zalu, nie chowam urazy tylko smutek mi teraz pozostal.
Czasem jeszcze lza sie w oku zakreci.
Jeszcze czasem jak Cie widze serce przyspiesza,ale wiem ze to minie w koncu i me serce uwolni sie od zaru uczuc do ciebie snujacych.

Autor: Perpeśka

Tak wiele wspomnień
w ciągu całego życia zbieramy,
tak wiele cudownych chwil
w zakamarkach pamięci chowamy.

Są razem z nami przez wiele
długich, nieraz trudnych lat,
jakże jałowy i pusty bez nich,
byłby nasz maleńki świat.

Kochałam Cię całą duszą,
byłeś dla mnie pięknym snem...
Uczucia powoli mijać muszą,
teraz to najlepiej wiem...

Pamiętam wigilijny wieczór z dziecięcych lat
Widzę go jakby wczoraj, choć minęło tyle lat.
Wspomnienia o cudownych świętach me serce otulają.
Ileż to było radości, choć bogactwem nie wiało.

Strojna, piękna choinka ozdobiona słodkościami
Zawieszaliśmy na niej cukierki, pierniki, jabłka,
Łańcuszek sklejaliśmy sami.

Po domu unosił się zapach potraw
Oraz wspólne kolędowanie....
Potem oczekiwanie na karpia,
Który był głównym daniem.

Kiedy wybiła osiemnasta
Spoglądaliśmy w niebo,-
Czy pojawiła się pierwsza gwiazdka!

Przed wieczerzą modlitwa,
Chwila łez i refleksji...
Myśli o tych, którzy przy nas są
Oraz o tych którzy odeszli...

A w głębi duszy jedno pytanie..
Czy za rok będzie nam dane
wspólne świętowanie?

Ileż w tym wszystkim
było frajdy i radości...
Lecz w tamtych czasach.
nie było przesytu i zachłanności.
Każdy mały drobiazg cieszył serce.
Cieszyliśmy się tym co mamy,
Nie pragnęliśmy nic więcej...

Takie były moje święta
z dziecięcych lat
Skromne, cudowne, radosne
Takich dziś nie zna świat...