Co z tym Mikołajem?

Gdzieś daleko, za górami,
w kraju zaśnieżonym,
ciężką pracę wykonuje
Mikołaj zmęczony.

Cały rok się zastanawia
i patrzy uważnie,
które dziecko zasłużyło,
by szybko i raźnie,

zaprzęgając renifery,
saniami pięknymi
udać się do Jego domu
z paczkami dużymi.

No i znalazł: jest dziewczynka-
- śliczna i kochana,
także grzeczna oraz mądra.
Dużo robi sama.

Więc spakował moc prezentów,
nocą zabrał sanie
i dostarczył Jej paczuszkę...
Dostanie, jak wstanie.

Autor: MK

Niech Mikołaj w swoim dniu,
trochę raju ześle tu.
Nie jakiegoś niezwykłego,
lecz takiego, codziennego,

By twe serca radowało,
uczuć bukiet w nim nam dało.
Oraz ciepły dotyk dłoni,
by od smutków tak ochronił.

Wraz z nim niech też da,
takie słowa miłe dwa.
Co nadzieje nową dają.
drzwi do serca otwierają.

Niech osuszy nasze łzy,
które czasem w oczach lśni.
By w tym życiu z pagórkami
nie byliśmy tylko sami.