Gdy usłyszę Twoje imię,
w sercu ściska ból.
Bo ja wciąż kocham, tęsknię, płaczę
a ty już nie jesteś mój.
Wciąż żałuje tamtych kłótni, one rozdzieliły nas,
Lecz Ty uwierz w moje słowa,
ze ja kocham cały czas...

Mój świat był piękny i kolorowy
Dopóki nie zakochałam się w Tobie
Teraz mój świat stał się szary
A ja w tym świecie żyjąca
Stałam się smutna i płacząca
Bo tak bardzo kocham cię
A Ty nawet nie znasz mnie

Kocham Cię i pogrążam się w rozpaczy,
ale dla Ciebie to nieistotne, dla Ciebie to nic nie znaczy...
Ja jednak nie potrafię tak dłużej żyć,
kiedyś wcale nie chciałam, a dziś pragnę tylko z Tobą być.
To wszystko jest trudne i nie do zniesienia,
moje serce krwawi-ma dosyć cierpienia...
Tak bardzo ciężko mi się pozbierać,
wydaje mi się, że odchodzę i będę powoli umierać...
Bo jakie to życie, gdy nie mam Cię przy sobie?
Nic ono nie warte- każdy mi tak powie...

W pustym pokoju zostaliśmy sami: Twój portret i ja
z zimnym policzkiem tuląca się do ściany ;(

Teraz to nieistotne. Będziemy żyć swoim życiem.
Nie będziemy obok siebie, gdy zamilknie serca bicie.
Nasze drogi bezpowrotnie, jak w bajce się rozeszły.
Nasza miłość nie przetrwała próby, której nie chcę streścić...

Próbowałam nas ratować,
próbowałam świat nasz malować,
lecz ty odmówiłeś
i czernią moje życie zabarwiłeś.
Tak bardzo cię kochałam,
życie w jasnych kolorach widziałam.
Co mam znaczyć bez ciebie,
nic nie warte stworzenie.
Jednak prosiłam o zbyt wiele.
Nie dziękowałam za to co otrzymałam,
ale teraz już wiem, że miałam więcej niż potrzebowałam.
Miałam ciebie...

Choć serce pęka z miłości, ja Cię wreszcie żegnam. To koniec, a zarazem początek nowej epoki. Dość płakania, dość smutku. Dość... dość tego! Nas nie było i nie będzie, bo to był tylko sen...

Powiedz mi, jak mam zapomnieć o nas?
Jak wymazać ciebie z mojego życia?
Spraw, by już nie bolało, bym zapomniała o tobie.
Niestety, te wspomnienia wciąż schowane, za nic nie chcą zniknąć! Potrafisz zrobić, by to się skończyło? Widzisz, ja tez nie!

Chciałabym cofnąć czas, zawrócić splot wydarzeń, które sprawiły, ze Ty i ja stanęliśmy na przeciw siebie. To był błąd - nie zmienimy tego i choć tobie to obojętne, ja nadal tkwię tutaj sama, bezbronna jak dziecko. I nie poradzimy nic na to!

Jak co noc nie mogę zasnąć, brakuje mi Twojego ciepłego dotyku... Kocham Cię i ciężko mi dzielić każdy kolejny dzień z pustką otaczającego mnie świata. W moim życiu już nie ma barw, bo ktoś, kto był dla mnie paletą słonecznych kolorów, odszedł i zostawia mnie w zapomnieniu. Nie pierwszy raz kradniesz moje sny, a ja nie ostatni raz mówię, że Cię Kocham.

Karty były zapisane miłością. Nagle, gdzieś w rozdziale,
pojawiło się słowo zdrada. Ja musiałam napisać słowo koniec, by w kolejnym tomie na początku nie pojawił się rozdział cierpienie. Takie były następstwa twojej historii,
gdzie ja byłam fabułą, lecz główną bohaterką okazała się łza
Miłość, zdrada, cierpienie, łza - z takimi słowami w tytule wydałeś swoje dzieło życiowe podpisując się "ja tego nie zrobiłem, lecz ją zniszczyłem i do bólu zraniłem..."

Mówił, że to nie jego świat.
Pragnął wrócić tam, gdzie się rodzi dusza,
gdzie zostawił tą najważniejszą rzecz.
Wielką przyjaźń i miłość ponad śmierć!
Więc dalej idź, mój zagubiony książę.
Szukaj szczęścia, ja wiem, że odnajdziesz je
I odzyskasz swe zagubione sny,
Bo nie jesteś sam ... i nie jesteś zły...

W nocy śniłaś mi się dziś i znowu płynęły w moich oczach łzy. Myślałem, że zapomniałem o Tobie już, lecz moje serce dalej kocha Cię. Robiłem wszystko, by zapomnieć Cię, nie do końca wszystko było fer, chciałem na
złość zrobić Ci. Teraz już wiem, że niepotrzebne było to. Odeszłaś daleko stąd. Pozostała po Tobie pustka i gniew! Pewnie nigdy tego nie zobaczysz!

Noc napełnia mój umysł myślami o Tobie,
Jesteś inny niż oni, ale czy lepszy?
Zastanawiam się nad tym, co wieczór przed snem.
Jesteś inny niż oni , ale czy bardziej mi na Tobie zależy?
Sama tego dobrze nie wiem…
Wyróżniasz się , to na pewno!
Potrafisz ranić bardziej niż inni!

Choć mnie zraniłeś,
choć mnie skrzywdziłeś,
ja zawsze będę pamiętać o Tobie
i będę Cię mieć w sercu i w głowie.

Jego usta poczuć chcę. Dotyk jego dłoni na policzku mym
czuć na co dzień chcę. Lecz to nie możliwe jest, bo miłość nie istnieje, miłość umiera, a razem z nią umieram ja. Umieram, bo nie mogę żyć z myślą, że nigdy nie pokochasz mnie, tak jak ja kocham Cię!

Czy miłość jest szczęściem? Nie! Miłość to cierpienie,
którego siła zależy od wielkości uczucia... Miłość potrafi zabić, zranić serce w takim stopniu, że już nigdy się nie zagoi i pozostawi swój ślad na całe życie...

Bolą mnie oczy od patrzenia na Ciebie
Bolą mnie uszy od słuchania twych obelg
Bolą mnie usta od wołania od pomoc
Boli mnie głowa od natłoku złych myśli

Bolą mnie plecy od wbijania noża
Bolą mnie ręce od naszych rękoczynów
Bolą mnie nogi od wieczornych ucieczek
Boli mnie brzuch od nerwowych skrętów

I serce, głupie serce wciąż leczy nowe rany...

Patrzysz na mnie, a w Twych oczach widzę nienawiść!
Co Ci zrobiłam? Da się to naprawić?
Ale to Ty zawiniłeś - po prostu mnie zraniłeś!
Zdradziłeś, skrzywdziłeś w mą miłość zwątpiłeś!
Ale pamiętaj, kocham Cię, ale nie wiem czy znowu chcę!

Może nawet żałuję,
może nawet płaczę.
Za wszystko Ci dziękuję
i nigdy nie wybaczę.
Te chwile, które przeżyłam
może nawet przeminą,
lecz gdy sobie pomyślę,
że mogłam być Twoja dziewczyną.
Pamiętaj, że teraz płaczę,
że serce mi się ściska.
Wróć do mnie na zawsze,
a ja Ci wszystko wybaczę.
Lecz wiem, że Ty nie wrócisz
bo litości się w Tobie nie wzbudzi.
Widzę Cię co dzień przed mną,
lecz nigdy nie będziesz już ze mną...
Mimo wszystko KOCHAM CIĘ!

Przyszedł do mnie w nocy, smutny anioł stróż,
spojrzał w moje oczy, wiem to koniec już.
zabrał mnie ze sobą, ostatni raz pokazał świat,
nigdy już nie będę z Tobą, tego mi najbardziej żal.
żegnam, odejść muszę, ostatnią prośbę mam,
pomyśl o mnie czasem, a przyjdę do Ciebie w snach!