"Walentynki"

Spędzając ten wieczór walentynkowy samotnie
myślę o Tobie, wzrok utkwiony w oknie
I widzę, Kochana, tylko śnieg i zimę straszną...
bojąc się, że w chłodzie te uczucia zgasną,
które wraz z radością wiosnę tworzyć miały,
wśród białego puchu serce rozgrzewały
Teraz niosą z sobą smutek i myśli złowrogie,
czy ja jeszcze jestem i kto mi odpowie,
na pytania liczne, wierz, jest ich nie mało
za co się te moje szczęście na mnie pogniewało,
Za przypadek, lekkomyślność może?
Ja wiedziałem, że w tej ciężkiej chwili nikt mi nie pomoże
Porzuciłem Ciebie, by mej krwi upławy
nie były powodem przerwanej zabawy
Bałem się reakcji, w Twoich oczach strachu
Teraz zaś najchętniej rzuciłbym się z dachu,
licząc, że ten wyczyn cofnie te zdarzenia
Może mi nie powiesz, Paweł, do widzenia,
Obiecuję szczerość i obiecam zawsze
mówić Tobie wszystko, żeby było nasze
cierpienie i radość, od łez dywan moknie
by samotnie nie stać w tym zimowym oknie...