w Twoich dłoniach...

W Twych dłoniach Jego dłoń
stygła gdy odchodził,
gorącym szeptem grzana
do ostatnich chwil...

Twe gorące usta
na Jego zimnej skroni
szeptały wciąż modlitwy,
błagały by wciąż żył...

Twe zagryzione wargi,
łzy palące ogniem,
ból w Jego spojrzeniu
zanim zamknął oczy...

Ostatni Jego oddech
zadaje Ci cios w serce,
przy zimnym policzku
spędziłaś resztę nocy...

W Twych dłoniach Jego dłoń
zastygła gdy odchodził
i wiesz, że nic nie będzie
już takie jak było...

Spuchnięte płaczem oczy,
złorzeczą niebu , światu...
- jakim prawem śmierć
zabiera nam miłość?

Autor: Lil Kim Lee

Miało nie boleć

Już trzeci rok mija, bez Ciebie i z Tobą
Zawsze byłaś dla mnie, najdroższą osobą
W sercu tak markotnie, myśli ciche, smutne
Biegną gdzieś na oślep… Życie jest okrutne

Umiałaś zrozumieć, przygarnąć uśmiechem
Teraz się zgubiłam. Mamo! Wraca echem
Łagodziłaś guzy nabite gdzieś w świecie
Dokładnie wiedziałaś, co chowam w sekrecie

Znałaś mnie od zawsze, mówić nie musiałam
Popatrzyłaś w oczy i już rozumiałaś
Nawet chłopców dla mnie, chciałaś mi wybierać
Lata przeminęły, czas i mnie umierać

Szykuj miejsce obok, zrobiłam już swoje
Dzieci są dorosłe, śmierci się nie boję
Spakowałam karton, niewiele zostało
Album, kilka wierszy… Nie chcę by bolało

Autor: Bella Jagódka

W sercach naszych pustka nastała
Odeszłaś od nas, z chorobą przegrałaś
Choć walczyłaś zażarcie, los ci kazał odejść
Szczęście nasze jak ptak z klatki wypuszczone uciekło
Dałaś nam radość
Byłaś naszym światełkiem w ciemnej otchłani
Światełko zgasło
A ty wraz z aniołami radujesz się końcem
Wiedz, że w sercu na pierwszym miejscu będziesz ty
Zerknij na swą matkę, ból jej nie ma granic
na nas, swych przyjaciół pochłoniętych do końca
Boże, czemu ją zabrałeś
i życia posmakować nie dałeś...

PROŚBA O MODLITWĘ

Już żałośnie biją kościelne dzwony
Już kolorowe pachną wieńce
Człowiek tak leży w trumnie złożony
I w impasie różaniec trzyma w ręce

Nie płacz mamo głupią byłam
Młodą wolną złe życie wiodłam
Ze wszystkiego dziś się z Panem rozliczyłam
Bo wszystkich co kochałam zawiodłam

Módl się za mnie by Bóg kazał
Piotrowi bram nieba uchylić
I wszystkie moje winy całkiem zmazał
Wszak śmiertelnik może się pomylić

- Andżelika Małowska

Synku,
Mój ty promyku najjaśniejszy,
który zgasł przedwcześnie
Nie musiało tak być,
nasze serca tak krwawią boleśnie.

Zapalmy znicze,
za tych których zabrał Bóg.
Pomódlmy się za nich,
by dostąpili zbawienia.
Pomódlmy się za dusze,
które błądzą, by mogli się skąpać
w jasnym blasku chwały Jedynego.
Prośmy Ojca Niebieskiego,
By nie zapomniał o żadnym z nas.
Bo gdy nadejdzie pora
Bo gdy nadejdzie czas,
Zaszumi stara sykomora,
Zaszumi stary las.
A Bóg Ojciec nasz Jedyny
Otworzy swe ramiona
I w powitalnym geście,
Z uśmiechem na twarzy,
Zaprosi nas do Nieba,
Zbawieniem nas obdarzy...

Stare cmentarze
mogiły porośnięte bluszczem
omszałe krzyże
starością nieczytelne
nagrobne tablice
szemrzące listowie
klonów i lip
w nich dusze zmarłych
cicho proszące
o modlitwę
wieczny odpoczynek....

- Michał Ślenzak

Święto Zmarłych

Nad zapomnianym grobem,
topola pochyla się nisko.
Wiatr przyozdobił go liśćmi,
w kolorach smutnej jesieni,
Opuszczony
zapomniany
ciebie prosi
o światełko i krótką modlitwę
w Święto Zmarłych.

- A. Kusior

Beznadzieja

już nie zapali się ogień w oczach
iskra nie błyśnie słonecznym blaskiem
jedynie czasem jakaś myśl płocha
przemknie i szybko w otchłani zgaśnie

już nic co jasne się nie narodzi
kirem okryte myśli w żałobie
bezbarwnym wzrokiem w przestrzeni wodzisz
a w duszy wieje od dawna chłodem

marzenia klątwą dziś oczywistą
a lęk się czai po zakamarkach
jak zbity kryształ życie rozprysło
nadziei nie ma setnej ułamka

spoglądasz w górę obraz się maże
jeszcze popiołem posypiesz głowę
wzrokiem obrzucisz znajome twarze
po czym wyruszysz w ostatnią drogę

Autor: Austeria

cmentarz

opadłych liści nie zliczę
setki grobów krzyży
parę osób zapalających znicze
jedna wielka cisza
w której cała reszta

- Edward Przebieracz
z tomiku "Perły i wiersze", Tarnowskie Góry 2011

Tomku, przyjacielu
Chcę pójść z Tobą tam gdzie poszło już wielu
Lecz coś mnie tutaj trzyma na tym świecie
Jakby ktoś mnie potrzebował
A jakbym odeszła nie darował
Wybacz mi, proszę, muszę tu zostać
Ale i tak chcę się do Ciebie jak najszybciej dostać
Już nóż w dłoni trzymam
Reka drży, chyba już nie wytrzymam
tak, chcę się pociąć
I do Ciebie dołączyć
By nie czuć już, że Ciebie tu nie ma
Chcę Cię zobaczyć
I Cię przytulić
Bo nie zdążyłam się pożegnać
Odszedłeś tak szybko jak poranna mgiełka
Zostały tylko smutek i żal
Pamiętaj, że choć juz jesteś w niebie
Zawsze będę czekać na Ciebie

ŻEGNAJ [*]

W listopadowej zadumie

Jesienny dzień
rozświetlony
milionami lampek
dziś zapalonych,
by nie odeszli z pamięci
ci, którym słońce
przestało już świecić
i wieczna noc
nad nimi zapadła
ta, co ich nam
na zawsze ukradła
bliscy, znajomi i nieznani,
których prochy
po świecie porozrzucane
wszędzie tam,
gdzie ich zawiodły
losu drogi,
daleko i blisko
tak wiele rodaków mogił,
więc nie omijaj
ich bezdusznie
i zapal świeczkę
w szczególnej pokorze,
bo może kiedyś
ktoś inny zapali ją tobie
i czule dziś wspomnij
tych, co tak trudno
o nich zapomnieć
i poddaj się najlepiej jak umiesz
tej … listopadowej zadumie.


Autor- Sobaś Lilianna

..........)...ŚWIATEŁKO
.........(,)..DLA WSZYSTKICH,
......._'\\!/'_..KTÓRZY ODESZLI
.......(""""")...
....ڿڰۣڿ❀❤❀ڿڰۣڿ.

Zaduma

Życie i śmierć, zawsze razem,
tak blisko jak dzień i noc,
Lecz nie wiesz, kiedy ta druga,
pokaże Ci swoją moc.
Dlatego żyj jak najpiękniej,
by w chwili, gdy pęknie nić,
pozostać ciepłym wspomnieniem
dla tych, co mogą wciąż żyć....

Zapal świeczkę

Na kiepskich zdjęciach okruchy dawnych dni,
Czyjaś twarz, zapomniana twarz.
W pamięci zakamarkach wciąż rozbrzmiewa śmiech,
Czyjaś twarz zapamiętana.

Mijają dni, ludzie, natury rytm.
Wciąż nowych masz przyjaciół,
Starych przykrył kurz,
Dziewczyny ciągle piękne, lecz w pamięci tkwi
Ten pierwszy dzień, najgorętszy z dni.

Zapal świeczkę, za tych których zabrał los,
Zapal światło w oknie.
Zapal świeczkę, za tych których zabrał los,
Zapal światło w oknie.

Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr,
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła.
Lecz tylko Ty masz tą niezwykłą moc,
By zatrzymać ich, by dać wieczność im.

Pomyśl choć przez chwilę, podaruj uśmiech swój
Tym, których napotkałeś na jawie i wśród snów.
A może ktoś skazany na samotność
Ogrzeje się Twym ciepłem, zapomni o kłopotach.

Zapal świeczkę...

Autor- Dariusz Dusza

W nocy spać nie mogła,
zatem garść tabletek wciagła.
Gdy nadszedł ranek nie można było jej dobudzić.
Karetkę wezwano...
Nie mogła tak dłużej tego ciągnąć.
Może na zewnątrz była spokojna
i przez wszystkich kochana
zaś jej dusza umierała.
Prosili, krzyczeli, aby została,
Odeszła tam, gdzie nie ma
bólu, złości...
By najmniej tak jej się wydawało.
Okazało się inaczej
więcej bólu było,
czuła jak jej serce coś rozrywa.
Widziała już światło w tunelu
ale coś ją w drugą stronę pchnęło.
Poczuła straszny ból,
bo ujrzała swoich bliskich tam.
Chciała z nimi zostać
lecz nie teraz, nie nadszedł jej czas.
Otworzyła oczy i widok ją zaskoczył,
zapłakane oczy krzyczały do niej:
"Zostań z nami!"
Nie możesz nam tego zrobić,
Prosimy zostań z nami,
Kochamy Cię!
Jej serce jest tak wielkie,
Że pomieści każdą miłość.
I zniesie każdą udrękę.
Każde złe spojrzenie.
i spełni każdego marzenie.
Lecz nie swoje...
Takie jest zakończenie...

Sylwia

Jak mam podziękować ci
za spędzone razem dni?
Pomagaj dalej mi
przez te moje piękne sny!
Gdy widziałam ciebie w nich,
mój uśmiech rano tkwił!

Żegnaj Marku
zasnąłeś i obudzić się nie chcesz
a w każdej chwili pęka me serce

a gdy serce pęknie
spotkamy się po drugiej stronie
tam gdzie wiara i miłość
połączy nasze dłonie

kocham cię, Marku, i tęsknię [*]

Ostatni oddech, ostatnie bicie serca
To już koniec mych zmartwień.
Zabierasz mnie stąd, ale dokąd?
Nie chcę walczyć, idę z tobą
Zapominam i wybaczam
Już stoję przed bramą Bożą,
Zakończyłam swą trwogę życia
Nie dałam rady, nie wytrzymałam
Wreszcie jestem tam, gdzie chciałam

Existence

Uwierzyłam, że znajomość będzie trwała dłużej, przecież znalazłam ciebie.
I w końcu, po prostu szczerze Ci wyznałam
"ja się w tobie zakochałam".
Może tylko tak potrafię kochać,
gdy mieszka we mnie ta dziwna tęsknota...
Znów mi świat zawirował wkoło,
poczułam, że mogę być obok.
Pociągła mnie ta bezinteresowność,
tak bardzo pragnęłam Ciebie dotknąć.
Tak bardzo pragnę uwierzyć w szczęście,
bym nie wątpiła, że zawsze będziesz...
Życie między palcami ucieka,
człowiek goni człowieka
- a ja nadal czekam
ze świeżą krwią na rękach...
Patrzę na twoje życie
i topię się w zachwycie.
Mam serce i duszę,
i wiem, że kochać muszę.
Z jednych ramion w drugie
- czy ja się gubię?
Przepraszam, muszę już iść,
wkoło tyle krwi...
Odchodzę bez pożegnania
- no cóż, taka zaleta umierania.
Serca już tylko ciche bicie
- ucieka ze mnie życie.
Umieram, kochanie,
ze słońcem się rozstaje.
Czy teraz mnie przygarniesz?
Ramionami mnie ogarniesz?
Bałeś się tego, ale nikt nie wie...
Zostałeś teraz sam we wszechświecie,
nie znalazłeś miejsca dla siebie w tym żałosnym świecie.
i już nie zgubię cie nigdy więcej,
i wielką euforia ściśnie twoje serce,
i bardzo mocno wezmę cie za ręce,
przytulę się do ciebie czym prędzej,
i ucałuję sto razy lub więcej...
I już nigdy się nie rozstaniemy...
Przez Ciebie żyletka w ręce co noc
Przez Ciebie tabletek połkniętych cały stos
Zabijam się powoli, jesteś tylko ty
jutro obudzimy się razem leżąc w kałuży krwi
Żyletki coraz ostrzejsze,
Tabletki coraz mocniejsze,
Trzęsące się ręce,
Nie mogę tak więcej...
przez Ciebie depresja
Przez Ciebie autoagresja
Przez Ciebie...
Znów przecięłam żyły

Dolina cieni

Tam, gdzie skryte przykrości oddechem czasu tłumione,
w rozpadlinie zapomnienia i mgłą przenikliwą przykryta,
budzą się upiory zdradliwe; zjadliwie kąsają
otulinę chwili radości.
Kanion głęboki – rzeźbiony rzeką powrotu;
rzuca cień na pragnienie spełnienia miłości.