Czas tak biegnie jak lawina,
nikt i nic go nie zatrzyma.
Każdy ma swój czas na ziemi,
nikt i nic tego nie zmieni.

Ważne, żeby przejść przez życie,
budząc się z uśmiechem o świcie.
Łapać szansę, gonić marzenia,
by na koniec mieć cudowne wspomnienia.

Serce kochać każe, a rozum odradza,
czyja wyższa władza,
rozumu czy serca?
Serca, bo z sercem człowiek się rodzi,
a rozum z czasem przychodzi.

Życie, tak jak róża
dotykiem nas kłuje,
zapachem odurza,
pięknem fascynuje.

Życie to jest bajka
sami ją piszemy
a treść będzie taka
jak je przeżyjemy.

Droga do domu

Gdzie na ciebie czeka przyjaźń,
gdzie się możesz spotkać z nią,
tam przez lata ciągle zmierzaj,
bo tam właśnie jest twój dom.

Wiem, że droga ta prowadzi
przez niejeden ciemny las,
jednak zawsze nią podążaj,
bo do domu wiedzie nas.

Gdzie na ciebie czeka miłość,
gdzie się możesz spotkać z nią,
tam się staraj zawsze zmierzać,
bo tam właśnie jest twój dom.

Kręta ścieżka nas prowadzi
przez niejedno pasmo gór,
ale kiedy szukasz domu,
warto zwalczyć przeszkód mur.

Gdzie na ciebie czeka miłość,
tam prowadzi serca głos.
Gdzie na ciebie czeka przyjaźń,
niech zaniesie cię tam los.

Podaj rękę swej miłości
i przyjaźni podaj dłoń.
Tam, gdzie czeka miłość, w sercu,
będzie, był i jest twój dom.

Życie jest takie, jakie jest,
i masz je jedno, przydzielone.
Jak płyną dni twe, wiesz to sam
i dobrze znasz te utracone.

W życiu jest tylko kilka chwil,
które są warte twego trudu,
Wciąż czekasz na nie, pragniesz ich,
Tobie piękniejsze są od cudu.

Serce twe dąży do nich wciąż,
rozpozna je i się nie myli.
Ilu do tego trzeba muz?
Wystarczy urok jednej chwili.

Wystarczy nawet jedna łza,
wystarczy jedno serca drgnienie.
Choćby dzień czarny był jak noc,
odchodzą wszystkie mroczne cienie.

Nic nie jest bardziej święte niż piękno,
gdy w sercu się rozwija.
Bo to poezja twoich chwil,
twoja poezja, nie niczyja …

Treścią poezji – piękno chwil
Chwila się zawsze nową stwarza.
I choćbyś jak najdłużej żył,
żadna się nigdy nie powtarza.

Czas jak rzeka szybko płynie,
nasze życie szybko minie,
więc je przeżyj jak potrafisz,
nic się nie bój, "wejdź na afisz"!

Każdy ma swoje pięć minut,
wykorzystać je należy!
Czy zrobisz to tak, czy siak,
to tylko od Ciebie zależy!

Życie jest piękne,
bo życie jest dziełem Wielkiego Człowieka -
Gdy dziecko jest małe
a matka poczciwie
uczy je pisać na piasku litery
ono się do niej tuli leniwie
a matka oddaje mu uśmiech szczery-
-bo miłość przecież jest najważniejsza

Życie jest piękne,
bo życie jest dziełem Wielkiego Człowieka -
Młodzieniec pewien odważny i dumny
swe skrzydła rozwija w dążeniu do celu
lecz jeśli jest naprawdę rozumny
wybierze to, co wzięło wielu
bliskość drugiego człowieka
i to jest cel przyjacielu-
-bo miłość przecież jest najważniejsza

Życie jest piękne,
bo życie jest dziełem Wielkiego Człowieka-
-Starzec dojrzały, rozsądny
pochylił swą siwą głowę
i choć tak szlachetny i mądry
chce mieć tę drugą połowę
która by łyżkę strawy podała
życzliwe słowo by powiedziała-
-bo miłość przecież jest najważniejsza

Ciągle pędzimy przed siebie,
świat nie nadąża za nami,
kłaniamy się bliskim, znajomym,
a w życiu jesteśmy wciąż sami!

Nie pędź! Przystań, poczekaj,
zauważ bliskich swych wokół,
i z uczuciami nie zwlekaj,
to da Ci wewnętrzny spokój.

Życie jednak niesie trudne scenariusze
My odczuwamy przez to katusze
Bo nic zrobić nie możemy
Choć los tak bardzo odmienić chcemy.

Idzie nam się tylko z tym światem zgodzić
I wszystkie nasze bóle złagodzić
Bo to co było wrócić już nie może
Naszych błędów zmienić nikt nam nie pomoże.

Możemy liczyć jedynie na siebie
Bo nikt nam nie zapewni życia w Niebie
I przez to życie twardsi się stajemy
Bo co przeżyliśmy tylko my wiemy.

Marzenia uciekają jak wskazówki w zegarku
I niespełnione chowają się gdzieś w zakamarku
Wszystko jak ironia losu złe wydarzenia niesie
I nikt nie pomyśli ile to łez przyniesie.

Ile tych smutnych twarzy do Boga ucieka
I na pomoc cierpliwie czeka
Swoich najbliższych w żałobie zostawia
Lecz nad tym co czują się nie zastanawia.

Choć tak wiele mógł jeszcze przeżyć
Gdyby tylko udało mu się uwierzyć
Bo zawsze jakieś dobre wyjście się znajdzie
Uciec na przykład gdzie nikt nas nie znajdzie.
Pobyć tam tylko ze sobą.
I nie gadać z żadną inną osobą.
Odpocząć od tego zgiełku zabieganych ludzi.

Zamiast ...

Ty, Panie, tyle czasu masz
mieszkanie w chmurach i błękicie
a ja na głowie mnóstwo spraw
i na to wszystko jedno życie.

A skoro wszystko lepiej wiesz,
bo patrzysz na nas z lotu ptaka,
to powiedz czemu tak mi jest,
że czasem tylko siąść i płakać.

Ja się nie skarżę na swój los,
potulna jestem jak baranek
i tylko mam nadzieję,
że chyba wiesz co robisz, Panie.

Ile mam grzechów, któż to wie,
a do liczenia nie mam głowy,
wszystkie darujesz mi i tak -
nie jesteś przecież drobiazgowy.

Lecz czemu mnie do raju bram,
prowadzisz drogą taką krętą
I czemu mnie doświadczasz tak
jak gdybyś chciał uczynić świętą

Nie chcę się skarżyć na swój los,
nie proszę więcej niż dać możesz
i ciągle mam nadzieję że,
ze chyba wiesz co robisz Boże.

To życie minie jak zły sen,
jak tragifarsa komediodramat
a gdy się zbudzę, westchnę cóż -
to wszystko było chyba zamiast.

Lecz póki co w zamęcie trwam,
liczę na palcach lata szare
I tylko czasem przemknie myśl
- przecież nie jestem tu za karę

Dziś czuję się jak mrówka, gdy czyjś but
tratuje jej mrowisko
Czemu mi dałeś wiarę w cud
a potem odebrałeś wszystko?

Nie chcę się skarżyć na swój los,
Choć wiem jak będzie jutro rano,
Tyle powiedzieć chciałam Ci,
Zamiast pacierza na dobranoc...

Życie

Jestem Twoim małym istnieniem,
trwam w Tobie z moim szczęściem i z moim cierpieniem.
Chcę iść prosto przez Twoje przestworza,
lecz gęstwina zakrętów wiedzie mnie na bezdroża.

Przystaję zagubiona w bezmiarze,
wybieram z nadzieją spełnienia marzeń.
Czy to ścieżka właściwa?
Nie wiem, to się okaże.

Przyznam, że o Twoich szczytach,
jak dziecko naiwnie marzę.
Idę wolno, by się nie potknąć, nie spaść do przepaści,
by nie żałować i Cię na zawsze nie zaprzepaścić.

Życie jest harfą, co strun ma wiele
Struna miłości stoi na czele,
Wyda ton słodki, wyda przeczysty,
Tylko pod zdolną dłonią artysty.

Życie jest piękne, porywające.
Jest tajemnicze, olśniewające .

Jest tak jak róża, co się rozwija
Jest burzą, wichrem, co w niebo się wzbija.
Jest pełnią szczęścia, ogniem miłości
Kochać, być razem, bez samotności

Życie , ach życie
wciąż mnie zaskakujesz
wielbię ciebie skrycie,
choć cię nie rozumiem.
Niesiesz zdarzeń wiele
wystawiasz na próby
mam jednak nadzieję,
że ty nie chcesz mojej zguby.
Darzysz smutkiem i radością
nie gardzisz też łzami,
ale i cudowną miłością
nie stawiając granic.
Dajesz ból czasami,
lecz i szczęścia nie żałujesz
różnymi wiedziesz drogami
celu nie wskazujesz.

Kiedy na skórze nie czuć już dotyku dłoni,
A w powietrzu nie unosi się zapach perfum
Warto wreszcie otworzyć okno na nowo
Pozwolić, by zimowy wiatr wprowadził nadzieję,

Usiąść, cierpliwie poczekać na zmiany,
Wsłuchać się w piękną muzykę w głośników
Wkrótce będzie dobrze, ślady ust się zetrą
A zimno przestanie być tak nieprzyjemne...

Nie przejmuj się tylko słowami innych,
Pilnuj, by ogień w twym sercu wciąż trwał
Zaufaj, zjawi się w końcu taka osoba
Która także będzie chciała się ogrzać....

A wtedy na nowo zapłonie w oczach blask,
Przeszłość zostanie uniesiona z wiatrem
Kiedyś głębokie rany się w końcu zabliźnią
Najważniejsze jest żeby się nie poddawać....

WARTO ŻYĆ...

Warto żyć, a choćby po to,
By na swych błędach się uczyć,
Doświadczeń nie rzucać w błoto,
By po bezdrożach się włóczyć.
Warto żyć, by o poranku,
Ptasich śpiewów wysłuchać,
Polatać, gdzie wietrzyk zawieje,
Dmuchawce majowe rozdmuchać.
Warto żyć w słonka blasku,
Gdy ciepłym otula promieniem,
Pod drzewa usiąść koroną
I ponieść się słodkim marzeniom
Warto żyć po to, by kochać,
I po to by być kochanym,
Bo miłość jest wielka jak morze,
A dar miłości nam dany.
Nie słuchaj, że żyć nie warto.
Zycie to księga mądrości,
Tylko wyciągać z niej trzeba
Dla siebie życiowe wartości.

Czasami życie tak daje w kość,
że budzi w nas tylko żal i złość.
Nie dajmy się ponieść emocjom tym.
Szukajmy dobrego, nawet w tym złym.
Życie nasze to jeden ciąg zdarzeń,
budujmy go więc wedle naszych marzeń.

"Dlaczego"

Dlaczego? Powiedz mi, dlaczego?
Dlaczego mój anioł nie czuwa na de mną,
nie stoi tu przy mnie, nie jest tu ze mną?
Mój anioł jest inny niż wszystkie
Czuwa na de mną, ale inaczej
gdy w głuchą ciemność skaczę.
On mnie popycha, namawia,
tak wielką przyjemność mu sprawia
Mój ból i cierpienie
Dla niego znaczenia już nie ma
Jego istnienie to ściema
Mój anioł mnie opuścił
jak mogłam do tego dopuścić.

tego dnia
Bóg
dał mi
ciało
z uśmiechem
na ustach
mówiąc:
"rachunek wyślę pocztą"

Życie jest okrutne dla tych co życia się boją...
Łaskawe zaś - dla tych co się uśmiechają...
Za długie jest - dla załamanych - co myśli mają samobójcze...
Za krótkie jest - narzekają ci - co życie kochają...
Ja jestem inn ...
Nie chcę żyć - bo nie potrafię!
Szlocham więc skrycie,
szukając przepisu na lepsze krótsze życie...

Wszystko przemija wokół
uciekają też życia chwile,
więc nie przyspieszaj kroku
lecz nie pozostawaj też w tyle.

Podążaj spokojnie do celu
gdziekolwiek on się znajduje,
jesteś jednym z wędrowców wielu,
który swej drogi poszukuje.

A droga wcale prosta nie bywa
są na niej zakręty i rozstaje dróg
i chociaż doświadczeń przybywa,
to po następne sięgaj znów.

Bo one są najcenniejsze w życiu
te Twoje własne doświadczenia
tylko one naprawdę się liczą,
a reszta … nie ma znaczenia.

Bo nikt nie odbierze Ci marzeń
i Twoich myśli też nie skradnie,
które wśród licznych zdarzeń
na życie składają się właśnie.

Nieważne bogactwa i zaszczyty
one nie przyniosą Ci szczęścia,
a prawdziwy skarb jest ukryty.