Ile jeszcze jest
przed nami
dni miesięcy
oraz lat,
bo my przecież
w sercu mamy
ten nasz świat.

Może czasem
smutek niesie,
troski czoło
nam okrywa,
ale każda w nim chwila
życiem bywa.

Które składa się
w przeróżne losu
zdarzeń,
ważne byś
potrafił stworzyć
swą krainę marzeń...

Wyścig

W świecie szumu i hałasu
i w pędzącym wiecznie tłumie
na refleksję nie ma czasu,
nie ma mowy o zadumie…
Niewolnicy współczesności
są zmęczeni, zagonieni,
senni ? aż do szpiku kości;
w wolny czas ciężko zranieni.

Wszystko szybko ? bo czas leci,
bo odsetki, spłaty, raty,
pies, komputer, praca, dzieci …
…a w doniczce uschły kwiaty.

Wyścig z czasem każdy przegra,
nic starania tu nie zmienią,
bo wyścigu tego meta
leży… dwa metry pod ziemią.

- Marcin Urban

Gonitwa

Gonimy wciąż za szczęściem, szukamy go wszędzie,
zazdrościmy każdemu, który je zdobędzie,
chcemy urwać dla siebie choćby cząstkę małą,
wyszarpując ? niszczymy czasem resztę całą…

Stawiamy sobie cele, po nocach nie śpimy,
działając zbyt pospiesznie za błędy płacimy
a szczęście mimo wszystko czasem nam umyka
i w czeluściach niebytu bezpowrotnie znika.

A gdy po wielu próbach wreszcie się udaje
szczęście nasze dogonić, cieszyć nas przestaje
po niezbyt długim czasie. Zamiast je docenić
lekkomyślnie pragniemy na inne je zmienić.

Zakończmy tę gonitwę! Doceńmy, co mamy!
Jakże śmieszni jesteśmy, kiedy się staramy
znaleźć bardzo daleko to, co mamy blisko
zwłaszcza, że… szczerze mówiąc
mamy… prawie wszystko!

- Marcin Urban

Refleksja teatralna

W życiu zupełnie jak w teatrze
nie wszyscy grają główne role
a los marzenia koryguje
niosąc swe dole i niedole.

Lecz jest przykładów na to wiele,
że można jednak podziw wzbudzić,
gdy gra się szczerze i prawdziwie
a nie małpuje innych ludzi.

Jak legendarny ?stary wiarus?
do końca warto trzymać fason
i nawet jeśli sił brakuje
grać wciąż z uczuciem oraz z klasą.

Skoro Reżyser Dziejów dał nam
epizod zagrać choć przez chwilę
to nie kwękajmy, że ?tak mało?
lecz cieszmy się, że dał ?aż tyle?!

- M. Urban

Cuda życia

Los mi dał mozaikę zdarzeń,
złych i dobrych chwil niemało?
mam pamiątek sporo pięknych,
blizn też kilka mi zostało.

Lecz blizn nie chcę rozdrapywać
ani wracać do złych wspomnień,
wolę myśleć o nadziei?
blask jej cieszy mnie ogromnie.

Chcę iść myśli jasną stroną,
doba trwa jedynie tyle?
czasu szkoda na kwękanie,
lepiej chwytać każdą chwilę.

Życie jest paletą zdarzeń
a pech nie jest końcem świata,
lecz jedynie barwą ciemną,
którą z jasną los nam splata?

Bieg wydarzeń jest zagadką,
lecz to nawet bywa miłe
kiedy się potwierdzi w próbach
wiary swej wewnętrzną siłę.

Zatem póki słońce świeci,
dachy srebrzy blask księżyca,
niech mnie życie cudem każdym
zaskakuje i zachwyca?

- M. Urban

ŻYJ… !!!
(wiersz na czarną godzinę)

Kiedy życie przynosi klęski i cierpienia,
gdy kusi bezproblemiem „druga strona cienia”
nie daj się zbałamucić !!! Nic nie zyskasz na tym,
że się w gwałtowny sposób rozstaniesz ze światem…

Choć codzienność przygniata, że pragniesz - po prostu -
rzucić się w dół z wieżowca, wiaduktu lub mostu…
Proszę cię, nie rób tego… Pomyśl raczej o tym,
że to przemijające, chwilowe kłopoty…

Wiem, że los bywa czasem zbyt ciężkim brzemieniem,
lecz gdy idziesz po kładce z ogromnym kamieniem
do szyi uwiązanym – niech w wodzie odbicie
przed skokiem ci przypomni - jak cenne jest życie…

Kilkadziesiąt tabletek w szklance obok łóżka,
od gorzkich łez wilgotna pod głową poduszka,
krew w skroniach tak pulsuje… Lecz powstrzymaj rękę…
Dzień jutrzejszy oddali dzisiejszą udrękę !!!

Żyj… Przyszłość da wytchnienie… Ręczę za to głową!
Lepiej cieszyć się życiem, niż jego… połową !
Nie umniejszam problemów ! Wiem, że są ogromne,
bo widzę twoje oczy z żalu półprzytomne…

Lecz proszę o dzień jeszcze… Trzeba tylko tyle…
Być może jutro przyjdą życia jasne chwile…
Weź kilka głębszych wdechów… Czujesz serca bicie ?
Nie masz nic cenniejszego ponad własne życie !

Przecież zawsze po zimie - musi nadejść wiosna
i zawsze po złych wieściach – przyjdzie wieść radosna,
po nocy - mrok rozjaśnia słońca promień złoty…
…więc ty także nabierzesz do życia ochoty,

będziesz podziwiać piękno kwitnących jabłoni,
listek mięty rozgnieciesz palcem na swej dłoni,
wąchając go poczujesz, jak ci serce mięknie
i wtedy powiesz do mnie: „POPATRZ, JAK JEST PIĘKNIE !”

- M. Urban

Życie to gra

Gdy przed losu staniesz ścianą
i przyszłością ci nieznaną,
to zastanów się, czy warto
atutową zagrać kartą…

Masz ją przecież tylko jedną
gdy ją rzucisz – to na pewno
z mocy jej – rzecz oczywista,
nigdy później nie skorzystasz.

Lecz z przeciwnej patrząc strony
będziesz strasznie zawiedziony
jeśli nią nie zagrasz wtedy,
gdy uniknąć można biedy.

Grając musisz znać reguły…
los na prośby jest nieczuły,
łzy też argumentem nie są,
gdy ktoś zajmie się twą kiesą.

Kiedy z życiem gra się toczy
głową myśl i… wysil oczy,
lecz swe karty chowaj w ręce
byś mógł ugrać jak najwięcej.

- M. Urban

Podróż przez życie

Niejeden myśli, biegnąc przez życie,
że dobrze jest się znaleźć na szczycie,

lecz gdy zapyta się alpinistę
to wtedy staje się oczywiste,
że choć już bolą nieludzko nogi
szczyt to dopiero połowa drogi…

podobnie w życiu – choć szczyt jest celem,
czasu się spędza na nim niewiele…

- M. Urban

Ludzki efekt motyla

Efekt motyla zdefiniowano
jako maleńkich zjawisk wzmocnienie,
jak kamyk, który wzbudza lawinę
i ma dla świata spore znaczenie.

Człowiek – to w sumie pyłek zaledwie
a jego życie – to tylko chwila,
a jednak kilku ludzi w historii
dało ludzkości „efekt motyla”.

Wszak Aleksander z przydomkiem Wielki
i Juliusz zwany także Cezarem
mieli istotny wpływ na historię
gdy przechylali zwycięstwa szale.

A Leonardo, Newton, Kopernik,
Kolumb, Magellan, Szekspir, Picasso,
Mozart, Edison, Chaplin i Einstein
tworzyli wiedzę i sztukę naszą…

Efekt motyla zdarza się z rzadka
lecz jest postępu siłą jedyną,
gdyż zawsze za tym kamyczkiem pierwszym
miliony innych płyną lawiną…

- M. Urban

Przestroga

Nie gmeraj nigdy w cudzym życiu,
nie stań się natrętem,
gdyż o intruzach oraz szpiclach
myśli się ze wstrętem,

nie bądź namolny i nie pytaj,
gdy ktoś się nie zwierza,
bo sytuacja między wami
zrobi się nieświeża,

uszanuj prawo do inności…
nie myśl, że znasz sposób,
aby twe szczęście było szczęściem
wszystkich innych osób…

lecz gdy cię proszą pomóż, doradź,
wyraź swoje zadanie,
być może sprawisz, że się czyjeś
życie lżejsze stanie.

Skoro energię masz – to zużyj
ją w rozsądnym trudzie,
abyś szczęśliwy był – a z tobą
także inni ludzie.

- M. Urban

Życie jest korytarzem
na którym się zjawia,
wszystko to co w sercu
nam ono zostawia.

Mijają się z sobą
nastroje ,przeżycia,
to co nas martwi
i to co zachwyca.

I z każda sekundą
idą korytarzem,
czasem się zamyślą
czasem łzę pokaże.

Albo dźwięcznym echem
śmiech zabrzmi dokoła,
to radość szła korytarzem
i nadzieje woła.

Że gdy miłość przejdzie
krocząc uśmiechnięta,
niech szczęście tu będzie
by ja zapamiętać.

Zatrzymać na dłużej,
bo sobą nam daje
taki cudny promyk,
co w sercu powstaje...

/Ina/

Dojść do celu

Patrzysz na drogę, którą przebyłeś
ile zakrętów musiałeś pokonać
nigdy przedtem, o tym nie marzyłeś
żeby kiedyś iść - po takich drogach

Tyle wiatrów, zdołałeś powstrzymać
które piaskiem sypały ci w oczy
i tak nadal - uparcie się wspinasz
na szczyt góry, po urwistych zboczach

Chociaż często pogoda jest mglista
jakiś kamień odrywa się co dzień
i zwisają nad głową urwiska
idziesz nawet, gdy deszcze w prognozie

Bo wiesz dobrze, że kiedy zawrócisz
z tamtej drogi co kiedyś obrałeś
będziesz pewnie, do końca się smucił
że mogłeś dojść - lecz dojść nie umiałeś

- Kazimierz Nowacki

Dojść do celu

Patrzysz na drogę, którą przebyłeś
ile zakrętów musiałeś pokonać
nigdy przedtem, o tym nie marzyłeś
żeby kiedyś iść - po takich drogach

Tyle wiatrów, zdołałeś powstrzymać
które piaskiem sypały ci w oczy
i tak nadal - uparcie się wspinasz
na szczyt góry, po urwistych zboczach

Chociaż często pogoda jest mglista
jakiś kamień odrywa się co dzień
i zwisają nad głową urwiska
idziesz nawet, gdy deszcze w prognozie

Bo wiesz dobrze, że kiedy zawrócisz
z tamtej drogi co kiedyś obrałeś
będziesz pewnie, do końca się smucił
że mogłeś dojść - lecz dojść nie umiałeś

- Kazimierz Nowacki

Życie jest za krótkie

Życie jest za krótkie,
by płakać zbyt długo,
gdy daje ci szansę
nie czekaj na drugą.
Wybacz ludziom błędy,
a i sobie daruj,
kiedy dzień jest szary
ty tęczę namaluj.

Pomódl się do Boga,
może cię usłyszy.
Gdy życie umęczy,
siły szukaj w ciszy.
Znajdź właściwą drogę,
pobiegnij ku słońcu,
życie jest zbyt krótkie,
pokochaj je w końcu.

Autor: AnnWiecznaTęsknota

Przed Świętami...

Piękne Święta w swej tradycji,
gdy Dzieciątko płacze...
Jednak wciąż się zastanawiam,
czy nie jest inaczej...

Są dla młodszych i dla starszych-
-do życia ich budzi
ta konieczność ciężkiej pracy
dla bliskich im ludzi.

Bo te Święta - Święta białe-
do czegoś zmuszają
i to właśnie jest istotne:
radość bliźnim dają.

No więc mama, babcia, żona
po sklepach biegają,
bo prezenty trzeba kupić!
Inni labę mają.

To dla syna, to dla córki,
to dla męża będzie...
A tu ludzi całe tłumy
kotłują się wszędzie.

Trzeba sił wykrzesać dużo-
-zdrowia to kosztuje.
A Wieczerza Wigilijna?
Kto ją przygotuje?

No więc mama zachwycona,
że bliskim dogodzi,
robi szybko galaretkę
-niech się mocno schłodzi.

A tych potraw -aż dwanaście-
również przygotuje.
Zupy: rybią i grzybową
także ugotuje.

I się miota wśród towarów
przez się zakupionych
i odlicza tych dwanaście
potraw już zrobionych...

Ręce spuchły, nogi bolą,
lecz co to przeszkadza?
Twarz anielską ma pokazać,
bo swoim dogadza.

No więc presję jeszcze czuje,
by swą twarz poprawić,
no i ręce - z nimi również
trzeba się pobawić.

Czasu trochę jej brakuje,
nie ma również siły,
lecz się bardzo mocno stara,
by uśmiech był miły.

Och! Bo dzieci się obrażą,
mąż będzie wkurzony:
o co chodzi tej kobiecie???
Nie chcę takiej żony!

Leżą w czystych czterech ścianach
męscy domownicy
i się dziwią bardzo mocno
żeńskiej znieczulicy,

bo czekają na Wieczerzę
lekko zniesmaczeni.
Czas ucieka, gwiazdka błyszczy-
-oni zagubieni.

Och! Jeść jeszcze nie dostali!
Mocno się wkurzają
i uwagi głupie robią.
Nie - nic nie kumają!!!

Nie dochodzi do ich głowy
myśl właściwie prosta:
jak coś zrobisz, ty cymbale,
możesz wcześniej dostać

i opłatek, i te dania
tak oczekiwane
i prezenty, i ten uśmiech -
- teraz za nic dane!!!

Autor:MK

Trzeba podnieść głowę wysoko
wzrok zwrócić ku obłokom
i uśmiechnąć się do myśli
aby w serce ciepło słały
bo świat nie jest taki mały

To nic, że czasami sami
lecz przyjaciół wkoło mamy
co zjawiają się gdy
smutek puka do twych drzwi

Dają przecież radość sobą
co dla serce jest ozdobą
że rozbłyśnie i otworzy
uścisk dłoni w siebie włoży.

Życie jest ciągłym oczekiwaniem
co jeszcze nam przyniesie sobą
i spraw minionych pamiętaniem
tych co nam w sercu są ozdobą

Do nich wracamy,gdy smutek bywa
radosnych chwil
co uśmiech skrywa
i nam to ciepło w serce daruje
nim nas częstuje.

Cichą nadzieją że los nam da
wiele tych chwil bo życie trwa
a każdy budzący się dzień
jest jak pytanie,
co dziś w nim wydarzy się?

GDYBY BYŁ CZAS...

Jeśli mogłabym czas
aby wybierać jeszcze raz
tak by moje krótkie życie
przepłynęło należycie

By to co mnie tak dołuje
i zmartwienia mi szykuje
pomyślało, przerobiło
inne szaty założyło

I nie szarość pokazało
tylko w tęczę się ubrało
przetykaną promykami
wypełniło mnie myślami

Które ciepło dają sobą
serce radością ozdobią,
by w nim miłość przebywała
spokój jak strumieniem wlała.

A łzy co w oczach się zjawią
były szczęściem zaznaczone,
nie tęsknotą czy też smutkiem
przecież życie takie krótkie...

Po prostu żyć...

Pragnę tańczyć cza - czę z wiatrem,
w złotym słońcu chłód zatracać.
Ze słowikiem nucić arie,
do przeszłości nie powracać.

Marzeń wszelkich nie zaniechać,
i choć czasem bywa źle,
choć los nieraz da popalić,
nie być nigdy tam... na dnie.

Do przyjaciół - kwiatów mówić,
ich zapachem pieścić nos.
Nie poddawać się bez walki,
nie znać łez, gdy pusty trzos.

Każdy dzień przeżywać w pełni,
jakby miał ostatnim być.
Z biciem serca chłonąć życie,
tak po prostu pięknie żyć...

Autor: evitka

Życie....

Życie nie jest ani bajką,
ani przelotnym uśmiechem.
To co teraz Ty uczynisz,
w przyszłości odezwie się echem.
Życie to nie fragment powieści,
Życie to nie piękna ballada.
Życie to utwór,który w swej treści,
przepiękne cechy posiada.


- Roman Brandstaetter