Dom pełen ludzi - ja sama
Płaczę - ale nikt mnie nie widzi
Krzyczę - ale nikt mnie nie słyszy
Odchodzę - ale nikt mnie nie zatrzymuje
Moja dusza umiera - ale nikt jej nie ratuje
Ciemna noc, a wokół nic i nikt
tylko ja, mój ból i moje łzy...

"Za wcześnie na śmierć,
za późno by odzyskać więź,
Walczę o to co cenne,
o ciepłe słówko choć jedne."

>>To Jest mój tekst z mojej własnej piosenki ...

Są takie łzy.

Są takie łzy, o które nie pytamy,
takie, co zasnąć nie pozwolą nocą,
dla których wiele w życiu pokonamy,
choć mają gorycz,
lecz tym nie zaskoczą.
Są łzy, co koją uczucia zranione,
co na policzkach,
jak diamenty błyszczą,
takie, co tulą serca przerażone,
i takie, które każdą miłość zniszczą.
Są łzy, co płyną,
choć usta się śmieją,
gdy serce radosną mocą wypełnione,
i takie, dla których lody topnieją,
takie, co płyną, kiedy ciało płonie.
Są łzy, co czas je pod powieką skrywa,
bo ukryć bólu nie umiały swego,
i chociaż często z oka łza ta spływa,
Ty wtedy płaczesz…
czy wie ktoś dlaczego?

Zawsze marzylam, by sie zakochac,
miec kogoś, kto byłby w stanie mnie pokochac.
Życie jednak brutalne sie okazało,
cierpienia i bolu mi smak poznac dało.
Trudno mi wyliczyc w poduszke łez wylanych,
bo szczęscie w miłości istnieja dla wybranych.

Czekam.
Czekam na autobus,
który nie przyjedzie.
Czekam.
Czekam na miłość,
której nie będzie.
Czekam.
Czekam na życie,
które nie jest mi dane.
Ale wciąż czekam na to,
czego nigdy nie dostanę.

Szczęście...
Te kilka liter które potrafią zmienić komuś życie...
To te krótkie chwile, które pozostają w pamięci...
Wspólne marzenia...
Wymiana spojrzeń,
dotyk dłoni...
bliskość drugiej osoby...
Świadomość że komuś na Tobie zależy...
To wszystko, a nawet jeszcze więcej
Sprawia że człowiekowi chce się żyć
Daje mu skrzydeł i wiary do życia...
Daje mu poczucie, że jest ktoś komu może zaufać...
Ktoś, komu może powierzyć swoje maleńkie serce...
Serce, które zawsze będzie tęsknić i kochać...
Tak łatwo być szczęśliwym, gdy ma się dla kogo żyć!
Lecz ciężko się podnieść gdy to wszystko się traci...
Gdy odejdzie ktoś na kim nam zależy...
Wtedy te kilka liter traci sens...

Gdy ciemna noc zapada
dom staje sie smutny
bardzo smutny,
gdyz Ciebie tu nie ma,
wiec chodze po domu
szukajac Ciebie,
chociaz smutek serce ogarnia,
wiem ze Ciebie tu nie znajde
ale wiem,ze jedna z Gwiazd
zawsze swieci dla Ciebie,
wiec prosze Cie spojrz
w te Gwiazdy na Niebie
i pomysl ze jest ktos,
kto bardz Kocha Ciebie.

Nie potrzebuję miłości
nie potrzebuję złości,
lecz czarnego pokoju
i smutnego nastroju.

Chwili cierpienia
chwili zwątpienia
chwili wolności
i chwili samotności.

Bez krzyku i pisku.

Całkiem sama.
Zapomniana

Drzwi...
Puk, puk - ktoś puka do drzwi serca mego...
Kto tam? To ja miłość, otwórz proszę...
Nie, odejdź, nie chcę cię...

Puk, puk - kto tam?
To ja szczęście, wpuść mnie...
Nie, nie zbliżaj się...

Puk, puk - kto tam?
To ja smutek, mogę wejść?
Tak, proszę...

(mojego autorstwa)

Jego zimna dłoń dotknęła moją twarz
spojrzał mi w oczy i ujrzał w niech strach
powiedział tyko nie bój się
ja jestem twym aniołem na dobre i złe.
jego skrzydła kołysały mnie do snu
jego dłonie prowadziły przez życie dzień po dniu.
ostatniego dnia powiedział
"kończy się twój czas, zabieram cię będziesz jedną z nas"
wziął mnie za rękę i spojrzał mi w oczy
wtedy zrozumiałam, że me życie się kończy.

Są łzy co jak ognień palą,
są serca które się nie żalą.
Są serca dla których nie ma nigdy ukochanego,
więc jeśli ktoś szlocha i płacze, nie pytaj dlaczego

Czy warto myśleć...?

Przyjacielu...chodż ze mną
Śmiertelnego napić się napoju
Zamocz usta
Zwilż dawką alkoholu
Nie zastanawiaj się
Jak polepszyć świat
Złudzenia pozostaw za sobą
Nie bij się z myślami
Wypuść je jak ptaki na wolność
Czy warto myśleć...?
Skoro wszyscy dokoła
Już dawno przestali

Pozostań bezwładny i pusty
Jak wydrążone
Przez korniki drzewo
Które zakończyło życie
Pod siekierą drwala
Nie wij się jak glizda
Zachowaj spokój
Ból przezwyciężymy razem

Poraz któryś napełniam kieliszek
Boję się pustego dna
Nawet nie wiem kiedy odeszłeś
Być może nie było cię wcale

Odpycham przykre wspomnienia
Krążące jak sępy nad padliną
Bezwładne ciało czucia już nie ma
Samotność dopija resztkę alkoholu.

/Senna K./ 1986r

mielismy byc razem...
Razem na zawsze.
mialo byc pieknie...
Mialo. jak zawsze...
:(

Kiedyś mówiłeś, że mnie kochasz,
byłeś spragniony moich ust.
Teraz przechodzisz już obojętnie,
no cóż może zmieniłeś gust.
Lecz ja Cię kocham,
kocham jak dawniej,
choć nie raz z oczu płynie mi łza,
życzę Ci szczęścia
- naprawdę, by ktoś Cię kochał tak bardzo jak ja!

Gdy nadszedl ten dzien rozstania
serce me pekalo z bolu
a oczy moje
zalane byly lzami,
lecz jego kamienne serce,
go nie wzruszalo
jedna mysl tylko mialam,
dlaczeg mi to robisz
lecz nie moglam tego wypowiedziec
patrzac na niego,
coraz bardziej mi go brakowalo,
lecz on z zimna krwia
wychodzac z domu
szepnal tylko zegnaj,
to bylo ostatnie slowo,
ktore wypoiedzial i odszedl
a serce moje bylo bardzo smutne,
tak skonczyly sie te wspolne lata.

Mglisty poranek
trzepocą chorągiewki
na pustych krzesłach...
Tylko katyńskie sosny
stoją wciąż niewzruszone...

Obok

I wciąż świat przechodzi obok...
Otwarty dla wszystkich....
A jednak, zbyt bardzo obok.
Niezauważane ludzkie cierpienia
Samotność długiego milczenia
Przede mną znów...
Rozwartych oczu nagłe olśnienie
Jest niemą prośbą o zbawienie
Rzuca cień na cienie
Szukając w nich iskry
Tak potrzebnej do wskrzeszenia.
Zamkniętej przestrzeni głuchy odgłos
Miażdży każdej myśli tchnienie
Wtapia się w miejsce szarych komórek
Wypełnia je, a jednocześnie
pozostawia pustke....

/Senna K./ 1986r

SOS

Otwarta dłoń oczekuje pomocy
Nie znajdując jej zaciska się w pięść
Nie oszczędza swej siły na siłę
Bo nie warto litości mieć
Usta twoje słowa wypowiadają
Wylana żalu czara
W krzyk je zamienia
Choć uszy słyszą
A oczy widzą
Na hasło odzewu nie ma
Zamknięte na głucho serca
Nie śpiewają już na nutę miłości
Przyciszone sumienia
Nie odbierają sygnału z zewnątrz
SOS wysłane zamiera...

/Senna K./ 1986r

Nie wiedziales czym jest milosc,
nie dostrzegles we mnie jej...
Ja tak bardzo kocham Ciebie,
a Ty mnie niestety nie!


z dedykacja dla Olafa.:(

Ciężki los człowieka,
co patrzy z daleka,
na przyjaźń i miłość
i żywota zawiłość.

on - sam w ludzi tłumie
tylko smutek czuje.
żal mu życia swego,
osamotnionego.

czuje się wzgardzony,
czuje odrzucony.
nie może polubić
to może go zgubić
nie może pokochać,
zostaje mu szlochać.
płakać się wstrzymuje,
bo się znów zdołuje,

nikt z nim nie pogada
czy to tak wypada?
nikt się nie przyznaje,
czy to takie obyczaje?
że głupszy uważają,
za lepszych się mają.
czy to tak uchodzi?
czy to tak się godzi?

on powtarza: „dobrze będzie”.
i powtarza ciągle, wszędzie.
mimo swej udręki,
mimo swojej męki.

i samotność go wznosi,
na skrzydłach unosi
i samotność go zrzuca,
swe skrzydła porzuca.