Kim Ty jesteś?
Dowiem się?
Tak bardzo mało o Tobie wiem.
Dałeś mi szczęście
na kilka dni.
Dałeś nadzieję, że będę trwać w nim.

Kim ty jesteś?
Kochasz mnie?
Jeśli nie, okłam mnie,
Kłam do woli
Daj mi szczęście!

Opowieść jest niektórym znana,
o tym jak cię nie chce twoja ukochana.
Ona mądra i piękna jak poranek lata,
on zakochany i nie widzi po za nią świata...
Serce jego ledwo z miłości zipie,
ona stwierdza, że nie jest w jej typie.
On nie ma dobrego wzięcia,
a ona czeka na z bajki księcia.
Morał z tego jest niektórym znany,
nie chcesz się smucić, chodź narąbany.

Wybaczasz i wracasz ?
Zdrada to coś okrutnego
Niewybaczalnego.
Litujesz się i taką decyzję podejmujesz.
Wybaczasz, ale czy wracasz?
Wybaczasz choć zraniony zostajesz
Boisz się samotności?
A nie litości, wracasz , lecz po co wracasz ?
Skoro pamiętasz.
Samotność ci doskwiera?
Doskwiera tak bardzo,
By zapomnieć?

Me oczy są po to, byś mógł w nie patrzeć,
Me włosy byś chciał je czesać,
Usta, abyś już tylko ty mógł je całować,
Ciało, żebyś mógł się w nie przytulać.
A ramię, byś mógł się w nie wypłakiwać.
Chcę być z Tobą podczas podniebnych lotów,
i życiowych upadkach.
Marzę, by twój głos kołysał mnie do snu!
Ale dlaczego Twoim zdaniem nie jestem dla Ciebie?

Moje serce nie wiedziało kiedyś jak kochać- teraz wie.
Moje serce nie wiedziało kiedyś jak tęsknić- teraz wie.
Moje serce nie wiedziało kiedyś jak cierpieć- teraz wie.
Złamałeś je!

Kiedyś byliśmy razem
czułe słówka, całusy.
Teraz nawet nie chcesz na mnie spojrzeć,
przez Ciebie chcę umrzeć.
Przeszedłeś obok mnie i nawet nie spojrzałeś,
czułam jakby w moje serce wbiło się milion małych szpilek.
Nie liczysz się z moim zdaniem
od kiedy ze mną zerwałeś, jestem dla Ciebie nikim.
Nie poznaję Cię,
zmieniłeś ostatnio się.
Szukam w "Nowym Ty" chłopaka, w którym się zakochałam,
nie widzę go,
on znikł...
Śmiejesz się,
czy ty aby nie specjalnie krzywdzisz mnie?
Chciałabym żebyś mnie przytulił, pocieszył,
lecz to jesteś powodem mojego cierpienia.
Powoli niszczysz sens mego istnienia.
Chciałabym podziękować Ci za jedno:
za chwile, w których byłam szczęśliwa,
które mogę miło wspominać.

Było nam dobrze,
tak wspaniale, tak radośnie.
Chwile smutków, chwile cierpień,
chwile złości i słabości.
Te spacery pośród drzew,
przechadzki plażą i słuchanie śpiewu mew.
Dziś zostały tylko wspomnienia,
czas płynie dalej, a Ciebie nie ma.
Świat mi Cię zabrał, a mnie tu zostawił.
Masz swoje życie, a ja już nie.
Bo byłeś miłością mojego życia,
moją wiarą i nadzieją,
poświęceniem i oddaniem,
byłeś częścią mej całości,
lecz już przeminęły chwile mej młodości
i już wszystko straciło sens.
Ty jesteś gdzieś daleko,
ja jestem tu, ale co z tego?
Skoro Ciebie nie ma przy, nie warto żyć, więc odchodzę... Żegnajcie!

Czasem bardzo Ci coś powiedzieć chcę,
lecz boję się, że odrzucisz mnie.
Boję się ze się odwrócisz,
wzgardzisz, odejdziesz i nigdy nie wrócisz…
Byłam najbliższa ci, teraz nie liczę się...
byłeś najbliższy mi, teraz jesteś nikim...
Byłeś powiernikiem mych najskrytszych marzeń,
byłeś mą opoką, obroną od złych zdarzeń…
Byłam twą poduszką, która przytulałeś,
gdy było cudnie i gdy się bałeś.
Najważniejsze sny powierzałeś mi…
a teraz… nie ma już nic…
jak mam w to uwierzyć???
Nie proś, bo nie potrafię…
Bardziej, że śnię koszmar na jawie…
który wreszcie skończyć się musi…
w to wierzę, że się skończy….
I wzniecisz dla nas słońce…
inaczej mnie udusi…

Był czas, kiedy myślałam tylko o Tobie,
Były dni, gdy nie wiedziałam co robię,
Były miesiące spędzone tylko z Tobą,
A teraz nie ma już nic, bo wszystko odeszło razem z Tobą!

Ciągle uczę się
żyć z zakłamanym uśmiechem na twarzy
tłumić ból, spełniać to co mi się marzy.
Uczę się kłamać, by móc się Tobie przeciwstawić
rozkochać, rozmarzyć i potem zostawić.
tak, chyba wracam powoli do siebie,
jestem taka jak dawniej
nie jestem już naiwna, zakochana.
Ty- zamknięta sprawa, zamknięta rana.
Każdy dzień przynosi nowe nadzieje, nowy sens życia
każdą szansę na radość, nowy cel do zdobycia.
Nie chcę myśleć o tym co będzie,
nie chcę myśleć o stratach
o tym jak cierpiałam, o tych straconych latach.
Czas biegnie, życie idzie do przodu niczym rzeka.
Nic nie stanie w miejscu, nic na Ciebie nie czeka.
Wiem, że nie cofnę swych błędów
A może się okłamuję?
A może wcale tak żyć nie umiem?
Staram się tylko wszystko tuszować,
nie dawać po sobie znaku, że mogę kogoś potrzebować.
Tymczasem me serce coraz bardziej jest zranione.
wspomnienia radości, wszystkie dni stracone..
Wiem tylko, że tego nie da się odwołać.
Lecz czy szybko zapomnę? mogę temu nie podołać.

Bo wolność, to potęga i siła
Ona ciągle smutna była-
bo go z dnia na dzień opuściła.
On też odszedł ku zdziwieniu -
byle tylko do własnego celu
Radość i rozpacz po nich została-
lecz jaka piękna ona cała
Na samą myśl serce drży,
codziennie inne myśli ma
co ów robić ma wielce-
to całe konające serce.

Do miłości
Matko skrzydlatych Miłości,
Szafarko trosk i radości,
Wsiądź na swój wóz uzłocony,
Białym łabęciom zwierzony!
Puść się z nieba w snadnym biegu.
A staw się na wiślnym brzegu,
Gdzie ku twej cci ołtarz nowy
Stawię swą ręką darnowy.
Nie dam ci krwawej ofiary,
Bo co mają srogie dary
U boginiej dobrotliwej
Czynić i światu życzliwej?
Ale dam kadzidło wonne,
Które nam kraje postronne
Posyłają; dam i śliczne
Zioła w swych barwach rozliczne.
Masz fijołki, masz leliją.
Masz majeran i szałwiją,
Masz wdzięczny swój kwiat różany,
To biały, a to rumiany.
Tym cię błagam, o królowa
Bogatego Cypru, owa
Abo różne serca zgodzisz,
Abo i mnie wyswobodzisz.
Ale raczej nas oboje
Wzów pod złote jarzmo swoje;
W którym niechaj ci służywa,
Póki ja i ona żywa.
Przyzwól, o matko Miłości,
Szafarko trosk i radości!
Tak po świecie niechaj wszędzie
Twoja władza wieczna będzie!

Kochanowski Jan

Coś się zaczęło i coś się skończyło...
Teraz już wiem, że była to miłość...
Ogarnia mnie pustka i ciemność
Tak teraz wygląda moja codzienność...
Chciałam Cię kochać, lecz Ty nie chciałeś...
Oddałam Ci serce a Ty je podeptałeś...
Zostałam sama z wyzutą duszą
Codziennie poddajesz mnie nowym katuszom...
Chłody i mrozy to ma codzienność...
Już nie zmieni się ta odmienność...

Byłeś przez chwilę...
byłeś aniołem, który przyniósł dobre chwile...
dałeś co miałeś...
uśmiech, gest, dobre słowo...
teraz cię nie ma i moje życie zamiera...
szukam ciebie w mych snach...
wciąż boję się nowego dnia..
nie ma cię i nigdy nie będzie....
a ból pozostanie i będzie już wszędzie
Dla Patryka;*

Pamiętam każde Twoje słowo, każdy uśmiech, każdy gest...
Wszystko co dobre minęło... tak już jest...
codziennie gdy przechodzę korytarzem
zatrzymuję się tam, gdzie rozmawialiśmy razem...
każde wspomnienie o Tobie boli... otwiera nową ranę...
nigdy nam te chwile nie będą oddane...
Nie wiem czy kochałam Ciebie
czy byłoby mam dobrze jak w niebie...
nie potrafiłam być z Tobą
bez Ciebie nie jestem już sobą...
Nie umiem żyć bez Twojego uśmiechu...
A Twoje oczy... Spojrzenie było warte grzechu...
Twoje słowa niegdyś ciepłe i piękne...
Teraz ranią mnie bardziej niż cokolwiek przedtem...
Mówię sobie - bądź twarda - to tylko facet...
Ale ja bez Ciebie już nic nie znaczę...
Dlaczego się skończyło tak szybko? Tak fatalnie?
Mogliśmy być razem gdzieś na szczycie... Teraz oboje jesteśmy na dnie...
Rozdzielił nas ślepy los...
Bezlitośnie, bez sensu, bez żadnej nadziei...
Że z czasem to wszystko się zmieni...
Masz swoje życie, swoją rodzinę...
Mnie bez Ciebie nie ma, więc chyba nie żyję...

Ile razy można powtarzać to samo?
Ile razy Twych słów było mało?
Kłamałeś ile tylko mogłeś...
Mówiłeś,ale wciąż nieprawdę.
Obiecywałeś-chwile potem już nie pamiętałeś.
Nie umisz żyć tak jak kiedyś...
Popełniłeś wielokrotnie błędy!
A teraz...teraz się staraj,
Może Ci wybaczę...
Nie obiecuję...

chociaż wszystko już się skończyło
między nami coś się zmieniło
zadajesz się już z inną
i wiem że to ja jestem tą winną
to wszystko to tylko wspomnienia
w twoim życiu mnie już nie ma
to nie jest wiersz miłosny, chociaż może i tak wygląda
tylko o przyjaciółce, która z inną już na świat spogląda
mój honor nie pierwszy raz mnie zgubił,
ale cieszę się, że ktoś tak jak ja bardzo cię polubił
jak jesteś pewna gwiazd na niebie,
tak bądź pewna, że lubię ciebie
niech ten wiersz ci przypomni,
że jest ktoś kto o tobie nigdy nie zapomni
pamiętaj też, że kiedyś istniałam,
że kiedyś razem z tobą się śmiałam,
że kiedyś razem z tobą płakałam,
odeszłam, chociaż odejść nie chciałam,
odeszłam, bo odejść musiałam

Boli mnie coś... tak w środku!
Ale czy to rozumiesz?!
Nie, bo mnie zostawiłeś !
Nie patrząc co się ze mną dzieje!?
Miałam już nadzieję, że... że zostaniesz!
Ale to był błąd, że tak myślałam!
Błędem też było, że się w tobie zakochałam!

Była całym światem

Cały świat miał jej imię
była dlań jak powietrze
jego muzą, natchnieniem
to dla niej pisał wiersze.

Teraz zamierza je spalić
a popiół wiatr rozwieje
słowa obrócą się w nicość
chociaż niosły nadzieję.

W jej oczach zimna zieleń
nie ma już w nich czułości
kiedyś widział tam miłość
dziś symbol obojętności.

Nie będzie robił wymówek
po męsku żal w sobie zdusi
zostanie przeświadczenie
okrutne, potrafią być kobiety.

Autor: zdzisław

Z Twojej miłości zostały tylko słowa
rzucane na wiatr...
Twojej czułości pozostał w moim sercu
mały ślad...
Tak wiele czasu i czekania na to,
że odmieni się mój świat...
Wszystko poszło na marne ...
Stracony czas...
Kilka gorzkich słów, niewyjaśnionych zdarzeń.
Pozostał smutek i ból niespełnionych marzeń.

Każdy chłopak okłamuje,
każdy mówi "kocham Cię".
Kocha wtedy, gdy całuje,
potem z tego śmieje się.