Już nigdy

Patrzę na starą fotografię,
którą dziś zwróciłeś mi
i wypowiedzieć nie potrafię
męki tych ostatnich dni.

Dziś przebolałam już,
wszystko zapomniałam już,
wszystko zrozumiałam i wiem.

Już nigdy
nie usłyszę kochanych twych słów,
już nigdy
do swych ust nie przytulę cię znów,
Na zawsze
pozostaną dni smutku, dni mąk,
nie oplecie pieszczotą mnie w krąg
płomień twych rąk,
już nigdy.
Już nigdy!
Jak okrutnie dwa słowa te brzmią,
już nigdy
nie zobaczę twych oczu za mgłą. Odszedłeś,
jakże trudno pogodzić się z tym,
że nie wrócisz, nocą, ni dniem,
myślą ni snem, już nigdy.

Czy można samym żyć wspomnieniem,
echem twych najdroższych słów?
Byłeś mi wszystkim, jesteś cieniem
tego, co nie wróci już.
Żegnaj, kochany mój,
i niezapomniany mój,
sercem miłowany mój śnie.

Już nigdy...

Dziś w nocy nie spałam,
bo o Tobie myślałam.
Do poduszki się przytulałam
i w poduszkę płakałam.
Nie słyszałeś płaczu mego,
choć ja wolałam do serca Twego.
Tylko noc wie,
jak dzisiaj potrzebowałam Cię!
Zakochałam się, choć nie chciałam.
Miłości klucz do serca dałam
i dzisiejszej nocy przez miłość cierpiałam
i niejedna łzę w poduszkę wylałam.
Lecz czy to były łzy radości,
czy smutku, który w sercu gości?
Lecz wiem, że już wierszy nie będę do Ciebie pisała
i więcej głowy Ci zawracała!
Nie chcę być zabawką, która się znudzi,
a będzie tak, gdy Twoje serce się obudzi
i dotrze do ciebie to ze nic nas nie łączyło,
a to co się wydarzyło tylko przygodą było!
Życie nie raz mnie doświadczyło,
nie raz skrzywdziło.
Może dlatego jestem inna
taka trochę dziecinna,
ale każde dziecko kochać umie
choć nie wszystko rozumie!
Ja też nie rozumiem tego,
jak wkradłeś się do serca mego.
Mam nadzieję, że słowa tu napisane
nie będą przez Ciebie źle odebrane.
Nie lubię, gdy komuś dzieje się źle
i nie chcę skrzywdzić Cię.
Lecz lepiej będzie,
gdy już się nie spotkamy sam na sam,
tylko nie wiem czy radę sobie dam?
Jesteś mi bliski i nie mogę udawać, że nic się nie stało,
bo to wiele szczęścia mi dało!
I choć szczęście jest tak blisko,
muszę przekreślić to wszystko,
to co było, to co się wydarzyło!
Lecz serce mówi, że robię źle,
bo przecież ja kocham Cię.

Do Andrzeja

szkoda,
że te przy spadających
gwiazdach myślane
życzenia obróciły się
w proch
i upadły marzenia.
Szkoda, że na marne
na ciebie czekałam,
bo naprawdę Cię kochałam
wciąż będę i kocham.
Lecz skoro zawsze ćpałeś,
to czy choć przez chwilę
mnie kochałeś?

Twoja poprawna obojętność


Twoja poprawna obojętność,
jak gdybym była jedną z wielu:
wybraną, ale nie czekaną.

Chłód w oczach. Nocą, gdy śpi dziecko,
nie uniesienie, ledwie podróż,
tak bliska, że do chmur nie sięga.

A dom nasz? Widzisz go na niebie?
Nie ma i nigdy już nie będzie,
Więc nie szukamy, nie znajdziemy.

Jesteśmy sami. Wszystko wokół
wyblakło, zgasło. Czy jest sposób,
aby powrócić przez milczenie?

Płonie nie dostrzeżony ogień,
czają się kłamstwa i nadzieje.
A dom nasz? Nie ma i nie będzie.


Autor- Ewa Filipczuk

Gdy go poznałam, świat zawirował.
Gdy pokochałam, rozum zwariował.
Teraz Go nie ma, ciężko na duszy.
Kto z was jest gotów ten kamień rozkruszyć?
Dlaczego odszedł bez pożegnania?
A może to tylko jego głupia mania?
Ja teraz cierpię i łzy napływają,
że chłopcy kochają, później porzucają.
On tam gdzieś siedzi i dobrze się bawi,
a moje serce przez drania krwawi...
Rozum wciąż czeka, aż miłość wróci,
że mnie pokocha i już nie opuści.

Kiedy miłość odchodzi

Jeśli przyjdzie taki moment,
kiedy zgasną namiętności,
nie zniewalaj, nie zatrzymuj,
pozwól odejść swej miłości.

Okaż wdzięczność za łut szczęścia,
chociaż trwało krótką chwilę,
z głębi duszy wyrzuć żale,
przecież los ci dał aż tyle.

W sercu skrywaj wciąż wspomnienia,
już nie wrócą tamte lata,
łzę ostatnią zamknij w dłoni,
zapisz rozdział w tęsknych datach.

Przestań łudzić się nadzieją,
próżno żyjesz w niepewności,
żaru nigdy nie rozniecisz,
gdy spłonęły wszystkie mosty.

- ewciaw1963

Nie wiem, naprawdę nie wiem

Czy będzie nam dane jeszcze kiedyś rozmawiać?
Nie wiem, decyzja należy do Ciebie.
Czy będzie nam dane kiedyś być przyjaciółmi?
Nie wiem, bo nie zależy to tylko ode mnie.
Czy będzie dane nam wspierać się w potrzebie?
Nie wiem, naprawdę dziś nie wiem.

Wiem tylko, że ból rozstania rozrywa serce.
Wiem tylko, że oczy spuchnięte przesłaniają łzy.
Wiem tylko, że zapach lodów miętowych nie będzie ten sam.

Wiem, że każdy dzień nie będzie już wypełniony słońcem Twoje obecności
Wiem, że w każdy poranek nie wyślę już sms’a na dzień dobry
Wiem, że szarość życia pokonać będę musiał sam
Wiem, że nadal dźwigać będę krzyż swoich marzeń

Czy to się kiedyś zmieni?
Nie wiem, naprawdę nie wiem

Ostatnia iskierka

prysła ostatnia iskierka
spaliła żar ubiegłych lat
gdy więź znaczyła więcej
od splątanego przypadkiem sznurka
jedyne wspólne marzenia
złączonych dusz
stały się prochem

serca upojone
ciepłem bliskich uśmiechów
na rozstaju
obrały osobne ścieżki

do końca świata
będziesz już iść beze mnie...


Autor: sisy89

Martwa cisza

Samotne ściany nasłuchują
lecz wokół trwa milczenie,
lodowate spojrzenie
mówi wszystko...
Z gorących płomieni
pozostał popiół,
dwie dusze
przestały być jednością.
Jest zimno.
Wiosna dawno odeszła.
Chłód zniszczył to,
co zrodziła.
Martwa cisza
zamknęła usta na zawsze.
Wspólne tematy
wrzuciła do pudełka wspomnień;
tak jak dwa
najważniejsze słowa,
które przeminęły
z wiosennym wiatrem...


Autor: sisy89

To nie może być wszystko

Dni mijają, lata, a z nimi my.
Kochanie, nie pozwól aby to było wszystko.
Wszystko, co już poza nami.
Nie rozdzieraj mi serca, jest mi potrzebne.
Bez niego nie potrafię Cię kochać.

Nie wiem, jak daleko odeszliśmy od siebie,
być może za daleko by się odnależć.
Lecz nigdy nie straciłam przed oczami
tego co było, co pragnie powrócić.
Wiem już napewno, że jesteś moim życiem.

Nie mogę zagwarantować, że będzie nam łatwo.
Czuję się tak, jak na początku drogi. To przyszłość kochanie !
Nowe wyzwanie, które chcę podjąć z Tobą.
Czy jesteś jeszcze otwarty na moje uczucie?
Proszę, pozwól odpuścić nam nasze błędy.
Jest jeszcze szansa...

Czy czujesz co we mnie krzyczy?
To samotne noce u Twego boku.
To dni, w których się nie zauważamy. Bliska dal.
Wiem, że nie jest za póżno. Widzę to w Twoich oczach.
Kochanie, jest jeszcze szansa na wspólne marzenia.
Pragnę Twego ciepła, jak Ty pragniesz mego.


- SennaK

Tylko wiatr.

To już minęło
wspomnienia co piękne
niewinne

Czy się skończyło
kipią namiętności
burzą się osobowości
wojna trwa
bezzasadna
bo o to
co zdarzyć się nie może
kipią marzenia
ułuda

nic nie było
a się skończyło
farsa losu

Leszek K.

Czarna noc

Czarna noc, serca płacz... i czarne myśli
Na moją duszę zbolałą się kładą,
Czarnym snem, który znowu mi się wyśnił,
Dobijając nadziei resztkę bladą.

Czarna noc, bólu kieł w me serce wbija,
Zwątpienia jad w nie sącząc bez litości,
A czarny ból bez Ciebie nie przemija,
I już nie minie bez Twojej miłości.

Czarna noc, czarną rozpacz w serce wlewa,
I całą radość istnienia odbiera,
Więc czarną pieśń już dusza moja śpiewa,
Bo żyć bez Ciebie nie mogąc, umiera.

Czy to złudzenie było, że byłeś,
do mnie pisałeś
w myślach widziałam cię.
Bo teraz ciszą dni wypełniły się.

Jak napisać radosne wiersze,
gdy smutek gra skrzypce pierwsze.
W tej orkiestrze mijanych dni,
kiedyś w nich bywałeś ty.

Potrafiłeś strofami swymi,
jak słonce rozjaśnić dzień.
Teraz chmury szare po niebie płyną
tak jak przy nas wędruje cień.

A tę pustkę, czym ją wypełnić?
by serce uśmiechało się.
Gdy poeta słów nie pisze,
czym nacieszyć oczy swe?

Siedzę w domu sam
nie mogę opatrzyć swych ran
za oknem pada deszcz
po ciele przechodzi zimny dreszcz.

Wiem już, że przez życie będę kroczył w samotności,
nie ma w mym ciele ani krzty miłości,
zostały tylko łzy, złość i wielki ból,
taki jest mego marnego życia znój.

I choć ludzie mówią, że czas leczy rany,
to ja wiem, że to nieprawda,
bo w sercu została zadra,
gdyż tak naprawdę nigdy nie bylem kochany!

bez Ciebie
tylko mój świat umarł
i żyję między ciszą
a nicością
nie ma miejsca
na ludzkie grzechy
żyję tu ze sobą
w idealnej
dysharmonii bólu
bez nadziei
na szczęście
z Tobą

- Natalia Gaweł

Odejdź

W przeszłości napisałam do ciebie
wyciągnęłam pojednawczą dłoń
a ty ją odepchnąłeś.
Do dzisiaj pamiętam nasze krótkie wiadomości
chociaż minął jakiś czas

Napisałam: "Cześć, tu Aśka. Co tam?"
zapytałeś kim jestem
Kiedy odpowiedziałam, nic nie napisałeś
napisałam, że jeśli nie chcesz nie będę pisać
i powiedziałeś: "Nie chcę."

Teraz próbujesz znaleźć ze mną kontakt,
próbujesz zwrócić na siebie moją uwagę,
a to przecież ty odtrąciłeś moją dłoń.
Więc proszę cię, nie mów o przeszłości,
daj zapomnieć

Czy nie widzisz
dopiero co wróciłam do żywych
prawie zapomniałam o mnie i tobie
a ty rozdrapujesz moje świeżo zagojone rany
i ciało, które przestaje gnać do ciebie
Proszę, odejdź
i pozwól mi wrócić do żywych

Dopiero co zamknęłam usta,
które przestały wykrzykiwać twoje imię.
Dopiero co uspokoiłam serce,
które wyrywało się do ciebie.
Trudno mi było zatrzymywać oczy przed płaczem.

A teraz ty zjawiasz się
i pytasz czy jest w moim sercu
miejsce dla ciebie
Powodujesz, że moje rany zaczynają krwawić
a głupie serce chce wybaczyć.

Pytasz czy już nic dla mnie nie znaczysz
zadajesz coraz to większy ból
raniąc mnie od nowa
Dlaczego tak bardzo lubisz mnie ranić?
Dlaczego tak bardzo lubisz zadawać mi ból?

Czy nie widzisz
dopiero co wróciłam do żywych
prawie zapomniałam o mnie i tobie
a ty rozdrapujesz moje świeżo zagojone rany
i ciało, które przestaje gnać do ciebie
Proszę, odejdź
i pozwól mi wrócić do żywych

Nie, nie wrócę.
Zatrzymam swoje uczucia,
każę im siedzieć cicho.
Jeszcze raz się podniosę,
spojrzę ci śmiało w twarz

I powiem, że nie chcę
już to przecież robiłam
i to nie raz
Wykrzyczę, że już dla mnie nie istniejesz
jesteś tylko wspomnieniem, tylko kumplem

Pokażę ci co tracisz kolejny raz
ale teraz odejdź
nie zadawaj tych pytań
daj wyleczyć rany
pozwól się podnieść i wrócić do żywych

Czy nie widzisz
dopiero co wróciłam do żywych
prawie zapomniałam o mnie i tobie
a ty rozdrapujesz moje świeżo zagojone rany
i ciało, które przestaje gnać do ciebie
Proszę, odejdź
i pozwól mi wrócić do żywych

Dla ciebie. Daj zapomnieć, proszę.

Czy nie widzisz
dopiero co wróciłam do żywych
prawie zapomniałam o mnie i tobie
a ty rozdrapujesz moje świeżo zagojone rany
i ciało, które przestaje gnać do ciebie
Proszę, odejdź
i pozwól mi wrócić do żywych

Słów tak mało było,
Nocami nic się nie śniło...
Nadszedł taki czas,
Gdzie miłość złączyła nas...
Długo to nie trwało,
Bo Twoje serce do innej rwało...
W łzach mnie zostawiłeś,
I z domu szybko spieprzyłeś!!!

Każdy chłopak okłamuje,
każdy mówi "kocham Cię".
Kocha wtedy, gdy całuje,
potem z tego śmieje się.

Pokochałam cię miły chłopcze,
pokochałam od pierwszego wejrzenia.
Jesteś dla mnie tym jedynym,
ale serce masz z kamienia.